Gözlerimi açtım. Önce Adnan abiyi, sonra da annemi gördüm. Lanet olası Adnan abi! Hikâye gereği, gözümü açınca önce annemi görmem gerekir. Yani öylesi daha dramatik olur. Bunu da mı ben öğreteyim? Bari burada çek şu kafanı. "Nuri, iyi misin? Çok endişelendik," dedi Adnan abi. Bak bak bak... Yahu bari bırak da o soruyu annem sorsun. Sana ne, iyi miyim değil miyim? Umarım bunları içimden söylüyorumdur. Şu anda gerçekten ayırt edemiyorum.