"Hayat hâlâ cezbediciydi. Soradan bir ilkbahar günüydü. Kış mevsiminin esaretinden yeni kurtulmuş bir bahar günü... Masmavi gökyüzü öyle yüksek, öyle genişti ki loş ve kasvetli kış günlerinin ardından tekrar rahatça nefes alma hazzı veriyordu insana."
"Dışarıdan bakıldığında artık daha sakin görünüyordu, oysa içinde hâlâ fırtınalar kopuyor, endişe dalgaları acı verici şekilde göğsüne çarparak dışarı taşmak istiyordu."
İçinde hâlâ acıyan bir yer vardı, ama iyi şeyler vaat eden bir acıydı bu, tamamen kapanmadan önce kabuk tutarken yanan yaralar gibi sıcak, ama yumuşak bir acı.
"Bir insanın tehlikeli olduğunu bile bile suç işlemesini, fakat iş itiraf etmeye gelince , aynı cesareti gösterememesini hâlâ anlayamam.Birkaç küçük sözcüğe karşı hissettikleri bu zavallı korkuyu , ben her suçtan daha zavallı buluyorum".