Korku Öyküleri Antolojisi Sözleri ve Alıntıları
Korku Öyküleri Antolojisi sözleri ve alıntılarını, Korku Öyküleri Antolojisi kitap alıntılarını, Korku Öyküleri Antolojisi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Yaşamın başlıca amacı, acıyla da olsa duyumsamak, var olduğumuzu hissedebilmektir."
İthaki Yayınları, 2004, Çevirenler: Sönmez Güven, Ayşe Gorbon, Barış E. Alkım (PDF)Kitabı okudu
Keder, ölüler için ağıtlarını yaktığı enstrümanlar kadar değişik güçlere sahip bir sanatçıdır,- bazılarından en keskin, en tiz notaları, bazılarından da uzaklarda yavaşça çalınan bir davulun ritmik vurulanı gibi alçak, hüzünlü akorlar çıkartır. Bazı doğaları ürkütür,- bazılarını aptallaştırır. Birine daha acı bir yaşamın bütün hassasiyetini aşılayan bir ok vuruşu gibi çarpar,- bir diğerine çarparken uyuşturan bir sopa gibidir.
Bana öyle geliyor ki o adam yarı yarıya
kör yani baktığı şeylerin yarısı karanlık geri kalanıysa doğaüstü bir parlaklık
ve canlılıkta, işin kötüsü, adam bildiğini okuyor. Ona anlatamıyorum..
Yaşamının uyuyup uyanan orkestrası içinde başıboş kalmış bir tema gibiydi. Bir vakitler hafif bir temposu ve sade bir ezgisi olan yaşam, kara bir avlu üzerine bestelenmiş bir füge dönüşmüştü.
Kör katır toprağı kör bir içgüdüyle sürebilir, ama en dip derinliklerde, bir madencinin lambasının hafif titremesinde, insanın gözleri daha net görebilir. Sonunda o kadar güçlenirler ki, bulutların üzerinde saklanmış gizlerin yeraltındaki mücevherlerde yansıtıldığını görebilirler.
Sayfa 273 - İthaki Yayınları, 2004, Çevirenler: Sönmez Güven, Ayşe Gorbon, Barış E. Alkım (PDF)Kitabı okudu
Bu alıntıyı 1k'nın girişine asın.
Ama eğer insanlar hakkında doğru bildiğim bir şey varsa, o da herkesin herkesi yargılayıp durduğudur. Hiç tanışmadıkları kişiler, ya da bir gazetede okudukları veya televizyonda gördükleri kişiler hakkında hemen şu ya da bu yargıya varırlar... bu iyi bir adam, şu hasta ve kafadan çatlak birisi, şu kadın yaramaz ya da o kadın olduğundan farklı görünmeye çalışıyor gibi. İnsafsızlıktır bu. İnsanların yaptıkları şeyleri niçini yaptıklarını bilemezsiniz ve iyi bir kişi olmaya ve hiç kimseyi incitmemek için yolunuzdan ayrılmamaya özen gösteriyorsanız, diğerlerinin basitçe sizi rahat bırakmaları gerekir.
İşte kritik soru: Şans mı? Para mı?
"Paraya sahip olmanı sağlayan şeydir. Şansın varsa, paran olur. İşte bundan dolayıdır ki, şanslı doğmak zengin doğmaktan daha iyidir. Eğer zenginsen, paranı kaybedebilirsin. Ama şanslıysan, hep daha fazla kazanacaksın demektir."
Kimse benden nefret etmedi, kimse işime karışmadı, sadece bana pek aldırmadılar.
Herkesin aptalı kendine büyük.
Bana kalırsa o adam hayatım boyunca tanıdığım en büyük aptallardan biri..
Sevdi, sevildi ve öldü.
Orada, aşağıda, çürümüş! Ne korkunç!
Beni yok etmeye çalışıyorlardı, sadece bedenimi değil, bilhassa ruhumu, çünkü
bir insanı ya da ruhu yoketmek, cehennemdekilerin en büyük hazzıdır..
Çağın değişmesiyle birlikte insanoğlunun korkularının da nasıl değiştiğini, öykülerin örümcek ağıyla örülmüş dehlizlerle gaz ışığıyla aydınlatılmış dar sokaklardan, alışık olduğumuz çağdaş ortama ve yaşantıya doğru nasıl kaydığını göreceksiniz. Ama tüm öykülerde ortak bir nokta mutlaka olacak: Charles Beaumont'un deyimiyle "içimizdeki iblise" seslenecekler.
Bence bir düşü en az sözcükle ve eksiksiz olarak iletebilmenin en zor yöntemidir şiir. Küçük bir şiir yazmak, uzun bir öyküyü yazmaktan çok daha güçtür.
DAVID NIALL WILSONKitabı okudu