Kuğunun Son Şarkısı
Beşir AyvazoğluSözler ve Alıntılar
O benim dünümdü; yazılarımda derim ya, dününü bilmeyen bugünü bilemez, yarını düşünemez
Âh mine’l Âşk
Kevser’i âteş-nihâdın aşk
Dûzah-ı cennet-nümânın adı aşk
Bir lügat gördüm cünün isminde ben
Anda hep cevr ü cefânın adı aşk
Kan ağlasın bu dîde-i dür-bârım ağlasın
Ansın benim o yâr-i vefâdarım ağlasın
Çeşm ü dehân ü ârız u ruhsârım ağlasın
Başdan başa bu cism-i siyehkârım ağlasın
Ağyârım ağlasın bana hem yârım ağlasın
Guş eyleyen hikâyet-i Esrâr’ın ağlasın
Galib’ in Esrar için yazdığı mersiye “o kadar üzülür ki, arkasından yazdığı mersiye âdeta söze dönüşmüş gözyaşlarıdır.”Kitabı okudu
" Yerdeki ıslaklık geceleyin düşen çiyden değil, gözlerine duman kaçan yıldızların gözyaşlarındandır. "
" Pişmek, mecazen olgunlaşmayı ifade etmektedir; yanmak ise daha yüksek bir merhale. "
Hüsn ü Aşk aslında sadece Gâlib’in eseri değil, yorgun bir medeniyetin son güzel şarkısıydı.
Sayfa 36Kitabı okudu