Biz uygarız haaa!..
Biz, diyorsam… yanlış anlaşılmasın,
Bir Türk olarak söylemiyorum
Türklük adına değil, konuşmam…
Hem ne haddime,
Bu işin tapusunu taşıyanlar var cebinde.
Aman yanlış anlaşılmasın,
Biz, diyorsam…
Çocuklarımız neleri sevmiyorlar ki.
Uçurtmayı seviyorlar sözgelişi,
Bir havalandı mı uçurtmaları
Daha da güzelleşiyorlar.
Maviliklerde gözleri
Özgürlüğü yaşıyorlar
Uçurtmalarla birlikte
Koparıp da iplerini hele
Bir kurtuldular mı ellerinden
Öylesine seviniyorlar ki,
Gidiş o gidiş, bile bile
Kızalım mi umursamayışlarına?
Kendi yaşamlarını izliyorlar boşlukta
Onlar da birer uçurtma değil mi?
Bizim de ne süslü uçurtmalarımız vardı,
Alıp başlarını gitmediler mi?
Gözümüzden bile esirgedik
Hangi birinin ipi kaldı elimizde?
Yazarın adeta haykırdığı, isyan ettiği, pek çok şeyden umut kesildiğini duyurmaya çalıştığı, isyan ettiği şiirlerini geride bıraktık. 1983 şiirleri olarak kayıtlara geçmiş bunlar. İçerisinde 19 adet şiiri bulunmakta.
Kitabın sonundaki kısa bir mısrayı, kitaptaki şiirlerden daha çok beğendim diyebilirim. Ataköy - Son Şiirim başlığıyla el yazısıyla kaleme alınmış kısım:
“Elim dizine değsin,
Isıtayım üşüdüyse,
Boşa gitmesin son sıcaklığım.”
İyi bir eser olduğunu düşünüyorum. Hepimize iyi okumalar dilerim..