İçindeki zaman makinasına binerek vadideki o korkmuş çocuğun yanına dönüp kaskatı kasılmış küçül omuzlarından ona sarılırsa,bugünkü kendisinin ellerindeki morluk geçecek.
Senin ağzından çıkan her yalan kendine bir vücut bularak başının çevresinde dolanacak ve sonunda sen kendini sivrisinek sürüsü kadar kalabalık yalanların ortasında dikiliyor bulacaksın.
Yatağında programlanmış ölüm saatini bekler gibi yatan oydu ve bu kişilerin ömrü kesinlikle onunkinden daha uzun olacaktı ama yine de o, onlara ölülermiş gibi davranıyordu.
Yaşam,insanların karanlıktan çıkarak bir mumun çevresinde kısa bir süre toplandıktan sonra her birinin teker teker yine kendi karanlığı içinde kaybolup yitmesi gibi bir şeydir.