Dün akşam bana:”Seninle şöyle bir oturup konuşamadık!” demişti.Ben artık böyle düşünmüyordum.Dün akşam onunla uzun uzun konuşmuştum.
O,bu dünyadan ayrılırken,benim hayatıma,başka hiçbir insana nasip olmayacak kadar canlı bir şekilde giriyordu….
Bir kadının bize her şeyini verdiğini zannettiğimiz anda onun hakikatte bize hiçbir şey vermiş olmadığını görmek, bize en yakın olduğunu sandığımız sırada bizden, bütün mesafelerin ötesindeymiş kadar uzak bulunduğunu kabule mecbur olmak acı bir şey.
'' Bir kitabı okurken geçen iki saatin, ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince, insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.''
Halbuki mümkün olanla kanaat etseler, hayallerindekini hakikat zannetmekten vazgeçseler bu böyle olmaz. Herkes tabii olanı kabul eder, ortada ne hayal sûkutu, ne inkisar kalır…