Yüreğinde taşır en büyük aşkı
Tek yurdundan başkasına yar demez
Cenk günü kahpede bulunur kuşku
Türk ölse de vatanından yer vermez
Kaltak olan çeker elin derdini
Erkek olan çiğnetir mi yurdunu
Gelen geçen kimdir fahişe sormaz
Türk’e Türk’ten başkasından dost olmaz
Yosma sormaz para veren kim diye
Mert hiç aciz dedirir mi kendine
Evi namus bilmeyen pezevenktir
Erden yurt almanın tek yolu cenktir
Yarini yabanla metres paylaşır
Yiğitler toprağı için savaşır
Satanın adını kavat koyarız
Yurt için dünyayı kana boyarız
Yurda başka ana diyen millet yok
Yazık anasını”pazarlayan” çok
Ermeni,Rum,Moskof, Yahudi neymiş
Anaları hepsiyle de evlenmiş
Soyları yok adları kol geziyor
Hepsi de savaşmadan öl istiyor
Savaşsan da sana ölmek güç değil
Çünkü soyun belli,Türk’sün p.ç değil!
Tanrı bizden esirgemiş can tasasını
Söküp rütbe, ünsüz sıfat makamsızlarız
Tek gayemiz; hakim kılmak Türk yasasını
Biz mezarsız ölüp giden genç atsızlarız
Birleşsin boylar devletler
Hep onun olsun nimetler
Dünyadaki tüm milletler
Milletimden geri olsun
Göremediğim Turan'a
Hasret kalsam yana yana
Seni görmüş olmak bana
Bu ömrümün kârı olsun
Türk’e unsur,kürde bey, laik=dinsiz diyorlar
Türkiye demokratik oldu onsuz diyorlar
Senin asil soyuna, bugün soysuz diyorlar
Yazık ki seni ancak anladı Türk
Tutanın elinde kaldı Atatürk
Türk tükendi sanmayın
Yağmur dindi sanmayın
Şimşek çaktı çakacak
Bizi öldü sanmayın
Sustuk diye bizi öldü bilmeyin,
Sabrımızı teslim sanıp gülmeyin,
Bize başka faturayla gelmeyin,
Bedel ödemekten bıkmadık diye...
Şaşırmayın göğsümüzü gerdikçe,
Sevinmeyin dirimizi gördükçe,
Vazgeçmedik uğruna can verdikçe,
Köpürüp, devirip, akmadık diye...
Herkes geçse geçme Tayma akından,
Tek Türk kalsa onun bu yurt kökünden,
Hor görmeyin vatansızın tekinden,
Askere, polise sıkmadık diye...
Müjdeler kopsun anda, müezzin segahında,
Ölü kokuyor gençlik, münafık dergahında,
Eski kurtlar it oldu, dönekler tezgahında,
'Sindir' diyorsun ama öyle mide bizde yok.
Tükürmem bile anda; tükürecek yüz de yok!
Kırk namert bir namerde
Mert demekle mert edemez
Namerdin açtığı derde
Dert demekle dert edemez
Kırk değil toplansa bini
Çemkirse yuttuğu kini
Köpeğin yattığı ini
Yurt demekle yurt edemez
Namusunu terk etmişe
Şerefinden çark etmişe
İki değil, kırk fahişe
Kurt demekle kurt edemez
Vaktiyle bir Atsız varmış derlerse ne hoş;
Anılmakla hangi bir ruh olmaz ki sarhoş! 'Atsız
Atsızlığı nam eden yiğitlerim atlansın;
Kor taşıyan avuçlar,pas çözsün,pusatlansın!
Yıkılsın Ergenekon; yurtlarım azatlansın!
Hainlere kargışlı,kahpe acun dar olsun!
“Vaktiyle bir Atsız varmış”; var olsun!
Ayzıt yarenlik etsin,kurt doğursun
Yüreğinde taşır en büyük aşkı
Tek yurdundan başkasına yar demez
Cenk günü kahpede bulunur kuşku
Türk ölse de vatanından yer vermez
Kaltak olan çeker elin derdini
Erkek olan çiğnetir mi yurdunu
Caner Kara'nın günümüzün en kaliteli şairlerinden olduğunu düşünüyorum. En azından yazdığı şey şiir.. Zira ölçülü yazıyor. Şiir yazıyorsanız geliştirmenin en iyi yolu şiir okumaktır bence. Bu amaçla da okunabilir. Atsız okuyorsanız Caner Kara da okumanızı tavsiye ederim şahsen bana benzeşen bir tat veriyor..