Kurtlara Söyle Eve Döndüm
Carol Rifka BruntEn Eski Kurtlara Söyle Eve Döndüm Sözleri ve Alıntıları
En Eski Kurtlara Söyle Eve Döndüm sözleri ve alıntılarını, en eski Kurtlara Söyle Eve Döndüm kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Ama bu çok saçma. Madem o kadar mutlusun o zaman yaşamak istersin, değil mi? Mutlu olmaya devam etmek ve sonsuza dek yaşamak istersin." uzanıp Sigaramın külünü Toby'nin kül tablası olarak kullandığı o güzel toprak kaba silktim.
"Hayır, hayır. Yalnızca dünyanın en mutsuz insanları sonsuza dek yaşamayı ister çünkü hayatları boyunca istedikleri hiçbir şeyi yapamadıklarını düşünürler. Yeterince zamanları olmadığını, hayattan paylarına düşeni almadıklarını hissederler.
''Sanırım ben hikayesinin nasıl sonuçlanacağını öğrenmeyi beklemek zorunda olmayan sayılı insanlardan biriyim.Hayatım bir film olsaydı şimdiye kadar çoktan sıkılıp sinemadan çıkmış olurdum.''
Sayfa 305 - June ve Toby konuşurkenKitabı okudu
Birinin sana ihtiyacı olduğunu bilmenin insana bir tür güç bahşettiğini düşündüm.Bunun kemiklerimi güçlendirdiğini kanımı koyulaştırdığını hissediyordum.Kendimi, tanıdığım erkesten daha büyük ve daha akıllı hissediyordum.İstediğim her şeyi ama her şeyi yapabilirdim.
Sayfa 317Kitabı okudu
Bir insan bu derece çaresiz ve üzgün olduğu halde nasıl bu kadar güçlü ve normal davranabiliyordu?
Sayfa 328Kitabı okudu
"Zamanda Bir Buruşukluk adlı kitapta zamanın kocaman, eski, buruşuk kırışık bir battaniye olduğu yazıyor. Ben de o buruşukluklardan birine denk gelmek isterdim. Onun içinde kalmak. Küçücük, sımsıkı bir kıvrımın içinde sokulup saklanmak."
Sayfa 17Kitabı okudu
Eğer başka bir zamanda yaşadığınızı hayal etmek istiyorsanız, yapabileceğiniz en iyi şey tek başınıza ormana gitmektir. Bu yalnızca tek başınıza yapabileceğiniz bir şey:eğer yanınızda başka biri olursa gerçekte nerede olduğunuzu hatırlamanız çok kolay olur.
Sayfa 16Kitabı okudu
"Şu iriyarı olan kıza bak, saçı örgülü olana. Ressama âşık olduğu nasıl da belli. Ne hazin. Ne acınası."
Sayfa 162Kitabı okuyacak
Kitabı kapatıp sırt çantamın içine attım. Sonra çanta önümdeki koltuğun altına doğru ittirdim. Yolun geri kalanında da camdan dışarıyı seyrettim. Bina, ağaç, araba, minibüs, boş arsa, minibüs... Her şeyi en ince ayrıntısına kadar inceleyerek gördüğüm şeylerin içinde bir düzen bulmaya çalışıyordum. Yeterince dikkatli bakarsam belki de dünyanın parçaları bir araya gelip anlayabileyeceğim bir bütün oluşturur umuduyla yapıyordum bunu.
Bazen zamanın dışına atıldığımı hayal ettiğim bir oyun oynardım. Gerçekten de ortaçağdan gelen ama 1987 yılında gezinen bir kızmışım gibi. Bu her yerde işe yarıyor.