Kuyucaklı Yusuf
Sabahattin AliKuyucaklı Yusuf Sözleri ve Alıntıları
Kuyucaklı Yusuf sözleri ve alıntılarını, Kuyucaklı Yusuf kitap alıntılarını, Kuyucaklı Yusuf en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"O gelmez artık!" Dedi.
"Nereden biliyorsun?" Dedim.
"Gidişinden billiydi!" Dedi.
Sayfa 61Kitabı okudu
Hayattan fazla şeyler bekleme. Dünyada her felaketin içinden en az zararla sıyrılmanın yolu hayata uymak, muhite uymak, hiç sivrilmemektir.
Sayfa 224Kitabı okudu
Geçen günleri bir daha geri getirmek mümkün değildi ve sadece hatıralar, iki insanı birbirine bağlayacak kadar kuvvetli değildi.
Sayfa 260Kitabı okudu
"Hiç geçmeyen hiç unutulmayan şeyler de var, ölünceye kadar insanın sırtından atamayacağı şeyler de var ..."
Kendini bir felaketin içinde kaybetmenin manası yoktur. İnsan birazcık da kalender olmalıdır!
Sayfa 92Kitabı okudu
Parası olanın ırzı da tam , namusu da !
Kız: 'O gelmez artık!' dedi. 'Nereden biliyorsun?' dedim. 'Gidişinden belliydi!' dedi.
Sayfa 61Kitabı okudu
Dünyada her felaketin içinden en az zararla sıyrılmanın yolu hayata uymak, muhite uymak, hiç sivrilmemektir.
Sayfa 224Kitabı okudu
Dünyanın en zor ve karışık işi bile bu bekleyişten daha kolay ve aydınlıktı.
Sayfa 221Kitabı okudu
Neydi bu içinden çıkılmaz meseleler? Neydi bu mavi göğe ve sevgili bir yüze bakmayı zevk olmaktan çıkaran hisler ve üzüntüler?
Sayfa 122Kitabı okudu
Uzun ve birbirine benzeyen seneler ağır ağır geçtiler.
Sayfa 39Kitabı okudu
Dinlediği sırada kendisine ezberlenecek kadar doğru görünen fikirler nasıl oluyor da bu kafada barınacak ufak bir yer olsun bulamıyorlardı?
Sayfa 225Kitabı okudu
“Hayatının bütün hatıraları lüzumsuz ve manasızdı. Ömrünün her vakası olmasa da olabilir, hayatına her giren insan girmese de olabilirdi.”
Sayfa 161 - İnkılap KitabeviKitabı okudu
“Şu anda bu koskoca dünya üzerinde kendisini düşünen bir tek kişi bile mevcut olmadığına o kadar emniyeti vardı ki, acı bir kabadayılıkla kendisi de hiç kimseyi düşünülmeye layık bulmuyor; fakat bundan, sebebini anlayamadığı bir üzüntü duyuyordu.”
Sayfa 115 - İnkılap KitabeviKitabı okudu
" Konuşmaya ne lüzum vardı?"
Sayfa 216