Sözler ve Alıntılar
Kiyoto gibi büyük bir şehirde ağaçların yapraklarında böylesine güzel bir rengin bulunması şaşılacak şeydir.
Sayfa 50 - Cem Yayınevi, 1968
_İnsanlardan nefret mi ediyorsun?
_ insanlardan mı? Çok seviyorum insanları diye cevap verdi Naeko. "İnsanlardan başka hiç bir şeyi sevmiyorum. Ama bu dünyada hiçbir insan olmasaydı nasıl olurdu? burada dağda öğle uykusuna yatınca bazen böyle şeyler düşünürüm."
_hayatı seviyor musun?
_ "Ben mi ? Hayat sevilmez mi ? Aksine. Her gün neşeyle işime giderim . ama
insanlar..."
Mutluluk kısa, yalnızlık ise uzundur.
Sayfa 219 - Nobel SabahKitabı okudu
"Belki de insan eski günlerini özlüyor ve şimdi yapayalnız olduğunu daha iyi anlıyor."
Sayfa 130 - Nobel SabahKitabı okudu
"...
"Belki de Kyoto'da her şey böyle yapma,
öyle değil mi? Dağları, ırmakları, hatta insanları."
"Öyle mi dersin?" Baba başını eğdi. "İnsanları da. Ama acaba bütün insanlar böyle mi?" "
Sayfa 186Kitabı okudu
Naeko;
"Sedir ağaçlarının arasında çene çalarız. Kimsecikler bizi orada bulamaz.
Çieko'yu kolundan çekerek götürdü.
Sayfa 140 - Nobel SabahKitabı okudu