Medreselerin itibârda ve kültür hayatının temellerinden birisi olduğu günlerde, okuyan gençlerin askerlik hizmetinin dışında bırakılması benimsenmişti. Medreseler, bir tembeller ve işsizler topluluğu haline gelip, asırlar öncesi kelâm deryası hâline düşmesinden sonra askerlikten kaçmak isteyenlerin sığınağı olmuştu. Hakikati görenler bile olayın üzerine gidemiyorlardı.