Lenin&#x27;den Anılar - 2.Cilt

İlyiç, insanlara yardımcı olma konusunda eşsizdi, örneğin bir kişinin herhangi bir konu üzerinde makale yazmasını istiyorsa ve bu işi başaracağından emin değilse, o kimseyle konuyu tartışmaya başlar, kendi düşüncelerini açıklar ve kişinin konuya ilgisini çekerdi. Konu hakkında yeteri kadar bilgi verdiğine inandıktan sonra, “Şimdi bu konu üzerinde bir makale yazabilir misin?” diye sorardı. Ve yazar, İlyiç’le yaptığı tartışmanın ne kadar yararlı olduğunu ve makalesini yazarken kullandığı cümlelerin ve deyimlerin aslında İlyiç’e ait olduğunu fark etmezdi.

Odak Yayınevi - Yeni Devrimin Atılım Yılları (1911-1914) - III. Krakovi (1912—1914)

Ûs

Vladimir İlyiç Lenin karşı saldırıya geçtiği zaman amansızca vurur ve kendi görüşlerini savunurdu fakat çözümlenmesi gereken yeni sorunlar ortaya çıktığında ve hasımları ile işbirliği yapılmasının mümkün olduğuna inandığında, dün hasmı olan kişinin, şimdi yoldaşı olurdu. Bunu yapmak içinde özel bir çaba harcamazdı. İlyiç'in üstünlüğü de burada ortaya çıkardı. Temel konular üzerinde büyük bir titizlik gösterdiği halde, akıl almıyacak ölçüde iyimserdi. Aldığı kararlarda ara sıra yanlışlık yapmasına karşın bu iyimserliği, bütün olarak, dava uğruna yaptığı mücadelede kendisine çok yararlı olurdu. Ancak temel konular üzerinde anlaşma olmadığı sürece, başarıya ulaşmanın mümkün olmayacağına inanırdı."

Odak Yayınevi - Yeni Devrimin Atılım Yılları (1911-1914) - III. Krakovi (1912—1914)

Reklam

Ûs

Ülkemizde daha önce dayanılmaz bir baskı altında yaşıyan ulusların, kültürel yönden hızlı bir gelişme içinde olduklarını görüyoruz. Bugün Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği sınırları içindeki ulusların giderek daha da yakınlaştıklarını görüyoruz. Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliğindeki sayısız ulus, sosyalist düzenin ortak temelleri üzerinde birleşiyorlar.

Odak Yayınevi - Yeni Devrimin Atılım Yılları (1911-1914) - III. Krakovi (1912—1914)

Ûs

"İlyiç, okulda yapılan çalışmalardan çok memnundu. Her zaman olduğu gibi boş zamanlarımızda bisikletle dolaşıyorduk. Yürüyerek bir tepeye tırmanıyor veya bisikletle 15 kilometre ötede bulunan bir havaalanına gidiyorduk. Bu havaalanı şehrin çok dışında olduğu için Juvisy’deki havaalanından daha tenhaydı. Uçakları seyretmeye sadece biz gidiyorduk ve İlyiç orada durarak, uçakların iniş kalkışını canının çektiği kadar seyredebiliyordu."

Odak Yayınevi - Yeni Devrimin Atılım Yılları (1911-1914) - I. Paris (1911—1912)

Ûs

Alçakça

İlyiç, dış mahallelerdeki tiyatrolara gitmeyi ve orada işçi sınıfından oluşan kalabalığı seyretmeyi severdi. Bir gün İlyiç’le birlikte, Fas’daki askerlere yapılan vahşi muameleleri anlatan bir oyuna gittiğimizi hatırlarım. Çoğunlukla işçilerden oluşan seyircilerin, her olaya nasıl tepki gösterdiklerini seyretmek, ilginçti. Oyun henüz başlamamıştı kİ tiyatroda bulunan bütün seyirciler, hep bir ağızdan “Şapka", “Şapka" diye bağırmağa başladı. Başında son moda tüylü şapka bulunan bir bayan, salona girm işti ve seyirciler, şapkayı çıkarması için bağırıyorlardı. Bayan, bu isteğe boyun eğmek zorunda kaldı. Oyun başladı. Bir asker Fas’a gönderiliyor, geride kalan annesi ve kız kardeşi yalnız başlarına, fukaralık içinde yaşamaya başlıyorlardı. Toprak ağası, eğer askerin kız kardeşi kendisiyle evlenirse, onlardan faiz almayacağını söylüyordu. Salonun her tarafından “Domuz", “Pis köpek” sesleri yükseliyordu.

Odak Yayınevi - II. Bölüm - Paris (1909—1910)