Leporella
Stefan ZweigEn Eski Leporella Gönderileri
En Eski Leporella kitaplarını, en eski Leporella sözleri ve alıntılarını, en eski Leporella yazarlarını, en eski Leporella yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Düşünürken yorulur, yavaş kavrardı: her yeni düşünce, zor geçiren bir elekten damla damla akarcasına zihninin derinlerine ulaşırdı, ama yeni bir şeyi sonunda içine çektiyse, bunu inatla bırakmaz sımsıkı tutardı.
Gelgelelim rastlantının matkap uçları elmastandır ve içinde bolca tehlikeli tuzak barındıran kader, hiç umulmadık bir yerden kendine bir kapı bulmayı bilir ve kaya gibi sert mizaçları bile temelinden sarsarak darmadağın eder.
Crescenz, çocukluğundan beri ilk kez şarkı söylemeye çalışıyordu ve yılların üzeri örtülü karanlığından güçlükle gün ışığına doğru yükselen bu ürkek notalarda insanın içini acıtan bir şey vardı.
Gölgesinin sadakatle sürünerek ve sessizce adımlarının arkasından geldiğini hissederdi insan, bazen bilincine varmadığı bir dilek gibi önünden acele ettiğini de bilirdi, ama gölgenin parodi yaparcasına aldığı biçimleri gözlemlemeye ve bu çarpıtılmış şekillerin içinden kendi varlığını seçmeye çalışması çok nadirdi.
"... tesadüflerin kendi elmas uçları ve kaderin, tehlikeli bir şekilde kurnazca ördüğü ağları vardı. İnsanın karşısına en beklenmedik zamanda sarsıcı olaylar çıkabiliyordu."
Sayfa 17 - Puslu YayıncılıkKitabı okudu
Onun hayatında düşünce, ağır bir işlemdi.
Karanlık bir camdan gerçeğin ne olduğunu bulmaya çalışıyordu.
PUSLU YAYINCILIK
Karanlık bir camdan gerçeğin ne olduğunu bulmaya çalışıyordu.
PUSLU YAYINCILIK
Kendimi sonsuz yorgun hissediyordum.
PUSLU YAYINCILIK