Çünkü kim dönüp de gölgesine bakar ki?
Gölgemizin hiç ayrılmadan peşimizden geldiğini, adımlarımızı sessizce izlediğini hissederiz, kimi zaman da henüz bilincinde olmadığımız bir dilek gibi önümüzden koşar; ama onun aldığı o gülünç
biçimlere dikkat etmeyiz ve bu çarpık biçimde
kendimizi bulmaya pek kalkışmayız.