Lənətə Gələnlər
Rövşən YerfiEn Yeni Lənətə Gələnlər Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Lənətə Gələnlər sözleri ve alıntılarını, en yeni Lənətə Gələnlər kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ancaq,həyat heç də həmişə şirin olmurdu.Allah şirini yaradanda acını da unutmamışdı.Bəndəsinin yaradanından nə istədiyini anlaması,ayırd edib şükür etməsi üçün.
Sayfa 112Kitabı okudu
Həyatda özünə nələr arzulamışdı... Çox heyflər ki, o arzuları daha tamamilə puç olmuşdu.
Ağsaqqallar isə əfsanəyə dönüb nağıllarda qalmışdı, :(
həmişə lox adam axtarırdılar.
Kasıb yaşadıqları üçün qohum-əqrəbadan aylarla gəlib-gedən yox idi.
Burada insanlar bir-birini sevmirdilər.
Əksəriyyəti qeyri-ciddi və məsuliyyətsizdir. Maraqları toqquşan kimi kimliyinə baxmayaraq bir-birilərinin qəniminə çevrilirdilər.
Ancaq, ağlı dərk edəni ürəyi qəbul etmirdi.
Heç kim də bundan ötrü nə utanmır, nə əzab çəkmir. Əksinə, hünər, fəxr,
qabiliyyət hesab edilir. Təmiz, vicdanlı yaşayana maymaq, əfəl kimi baxırlar.
mənim kimi vətəni üçün darıxardı. Həmişə deyərdi ki, xalqını və torpağını qiymətləndirməyi bacarmayanlar, haqqı unudub təkcə cəmdəkləri üçün yaşayanlar Allah tərəfindən lənətlənmiş olurlar.
- Qurban olum sizə, bu bədbəxtə iş tapın, bir yana çıxsın. Yazıqdı, ailəsi, balaları var.
Evdə Aynanın qınağından yorulan Əhməd
qaynanasının qarşısında and-aman edirdi:
- Xala, vallah-billah, dəfələrlə iş yeridemişəm, hərəsinə bir bəhanə edir, qulp qoyur. Canım üçün bunun işləməyə könlü, həvəsi yoxdur. İstəsə, baxmaz pisə, yaxşıya işləyər. Bir işə deyir pulu azdı, o birisinə deyir gücüm çatmaz, digərinin yeri uzaqdı.
“Ay balam, mən vəzifə istəmirəm ki, rüşvət
verəm, hamballığa da rüşvət?”
Yubanmadan olanlara tövbə edib öz
torpağına, əvvəlki həyatına, əxlaqına
qayıtmalı idi. Şərəfsiz ölüm arzulamırdı
özünə. Bəlkə, Allah yurduna dönüşünə görə günahlarını bağışlayıb, ondan adi insan ömrünü əsirgəməyəcəkdi?
Öz obasında, torpağında ölərsə onu xatırlayan olacaqdı, oğulları böyüyüb xatirəsini yaşadacaq, ata mülkünə sahiblik edəcəkdilər. Burda, yadlar içində isə
unudulacaqdı, uşaqları da onun yox, özgə
millətin oğullarına çevriləcəkdilər. Belə
günahlarla dolu həyatın belə də sonluğu
olmalı idi.
Gəzməyə qərib ölkə, ölməyə Vətən yaxşı”, nə qədər doğru fikir imiş,