Mahremiyet artık norm değil.
Ekranda gördüğümüz şeyler bizi doğrudan görmüyorsa da bıraktığımız izler üzerinden sürekli takip altındayız.
Mahremiyet, ne yalın kat fıkhi bir kavramdır ne de sadece görmek-görünmekle alakalıdır.
İslam hukukunda kişinin öze hayatı dışarıdan müdahaleye karşı korunmuştur ama kişinin de kendi mahremiyetini koruması, yasak olanı sergilememesi, gizli olanı açığa vurmaması, özel olanı ifşa etmemesi gerekir.
Kendi fotoğrafını profiline koymayacak kadar muhafazakâr/dindar bir anne, mahremiyeti nasıl tanımlıyor olmalı ki çocuğunun fotoğrafını yayınlanırken aynı ilkeler geçerli olmuyor.
Varlığımı ifşa eden bir bakış, başkasının bakışı, benim için bir mahrumiyet mıdır yoksa bir hürriyet mi?
Başkası dünyama gelmeden önce ben özgürdüm..
Utandığımız için saklarız, ama saklamadığımız için de utanabiliriz ayrıca.
Nazife Şişman Hanımefendi'nin editörlüğünü üstlendiği eser onbir farklı makaleden oluşuyor ve bu sebepledir ki makalelerin dili bazen ağır olabiliyor. Eser "Mahremiyet" kavramının farklı açılardan tanımını yapıyor. Fakat okumadan önceki heyecanımı, beklentimi tam anlamıyla karşıladığını söyleyemiyorum. Ama “Evet okunmalı“ dediğim bir eser oldu benim için.
Mahremiyet, artık yavaş yavaş frenlememize vesile olabilecek mahiyette bir eser olmuş.
Genel bakış itibariyle, kitap, onbir farklı
