Hiçbir yerden bakarak geçmiyoruz.
Acelemiz var.
Kimseyi dinlemiyoruz.
Acelemiz var.
Hep kendimizi, sürekli kendimizi anlatıyoruz.
Acelemiz var.
Aksırana, tıksırana kadar yiyoruz.
Acelemiz var.
Her zamankinden daha çok yoğunuz ama yine de sürekli acelemiz var. Bıkmıyoruz, usanmıyoruz. Azıcık sakin olsak, bazı şeyleri de yürüyerek, emekleyerek gözlemlesek aslında her şey düzelecek.
Bizi neyin beklediğinden habersiz salak salak şeylere takılarak güzel günlere tokat vuruyoruz.Kimse hesap sormuyor kimse alıp karşısına konuşmuyor,hepimiz kendimizle baş başa kalmışız.