Kitabı beğendiğimi söylemeliyim, kısa oluşunun yanı sıra gözümün önünde karakterlerin canlanışı da kolay oldu. Gerek Treplev gerek Maşa ve gerekse Nina'nın amaçsızca savrulmaları, sevgi ve ilgiye duydukları ihtiyaç çok belirgindi. Kitapta Treplev'in yani Konstantin Gavriloviç'in annesinden gelecek ilgi, sevgi ve övgü için çabalaması sonrasında ne kadar çabalarsa çabalasın ne annesinin ne de sevdiği kadının sevgisini kazanamaması karakterin ilerleyişini hızlandırıyor. Fakat en sonunda müthiş bir yeteneği olmasına karşın yazarlığının amacı olmadığını düşünüyor. Bense annesinin ve sevdiği kadının takdirini kazanmak amacıyla yazar olduğunu düşünüyorum ve sonunda ikisinin de sevgisini asla kazanamayacağını anlıyor. İkisinin sevgisini de aynı adama kaptırıyor. Onun için annesi ve sevdiği kadın dışında başkalarının ne düşündüğü önemli değil, halbuki bazen ısrarla birinden gelecek sevgiyi, ilgiyi, övgüyü beklemektense durumu kabullenip devam etmek gerekiyor. Sevgisizliğin boşluğunu kapatmak ne kadar zor olursa olsun denemekten vazgeçmemek sonunda er ya da geç umutla beklemek bizi hak ettiğimiz mutluluğa ulaştıracaktır.
