... Kafamdan silkip atamıyorum bir türlü. Arayış içindeki insanın ezeli ve her daim tekerrür eden âhuzârı, sual eden incecik feryadı kulaklarımda çın çın çınlıyor.
“Bilmiyorum,” diyerek güldü, “yalnızca sevdim seni. Çünkü senin gibi yaşayan, nefes alan bir kadının değil, bir taşın kalbini eritmeye yetecek kadar çok sevdim seni.”