"Akşamın alacasında terli bir istasyonda, dağıldıktan sonra kalabalık; yanında bavulu düğmeli kılıfıyla, bekleyen bir adamdır yalnızlık. İlerler neden sonra ürkek adımlarıyla, iyice bastırmadan karanlık.
Nasıl tanırdın kendini yalnızlık olmasa. Girmese o solgun adam çıkmaz sokaklarına."