Haluk Ecevit’in okuduğum ikinci kitabı “Maşatlığa Kırlayan Kızan”. Öncelikle bir yazarın iki kitabı arasındaki farkları yazmak istesem konu sanki başka taraflara gidecek. Yaklaşık aynı zamanlarda yayınlanan iki kitap; Canım Kardeşim ve Maşatlığa Kırlayan Kızan. Ben Maşatlığa Kırlayan Kızan’ı daha çok beğendim, daha sıcak buldum, daha bir canlandı gözümde, daha bir kendimi buldum -ki hiç köyde yaşamamama rağmen.
Kitapta konuyu ele alışındaki seçkisi, konuya girmeden önceki hazırlık ve bilgi eskizleri sizi öyküye hazırlıyor. Okuyucu hazır olduğunda ise öyküyü anlatmaya başlayıp, son cümlesinde istediği yerde bükebileceği bir hamur haline getirmesini görmek büyük haz.
Kitap içeriğine gelecek olursak, bu kitabı da Trakya’ya özgü hatta büyük çoğunluğu direkt Haluk Ecevit’e özgü anılarla dolu. Yazımdan söze gelince, hafızasının karşısında eğilmemek işten değil. Tabii ki Araştırmasını tam anlamıyla yapmış ama hatırlayabildiği detaylara bakınca bu hafızaya bahsetmekten geçmemek elde değil.
Özellikle “Muhacirlik” adlı öykü sizden çok şey alıp götürecek.
Eline, kalbine, yüreğine ağlık Haluk…
