Bir hata yapmaktan, belleğin ışıltılı labirentinde kaybolmaktan korkarak, arada bir unutulmuş birkaç parça şeyi almak için geri dönerek, ama asla hızlı gitmeyerek, geçmiş yaşamını dikkatle, özenle diriltiyordu.
"Yaşamımda olması gereken ne varsa şiirime kattım ben; şimdiyse her şeye yeniden başlamak için çok geç. Şu anda aklımda olan tek şey, her şeyin sonradan farkına varıp pişman olmaktansa, yaradılıştan ateşli, hayat dolu bir insan olmanın daha iyi olduğu."
Ama bugün ilkbahar ve satılık mimozalar var.
Her küfe de satılıyorlar.
Onlardan getiriyorum sana.
Ama hayaller gibi çabuk kırılırlar.
Küçük, güzel bir şiir, ama başını ve sonunu hatırlayamıyorum, kimin yazdığını da unuttum.