Mavi Karanlık
Vedat TürkaliEn Eski Mavi Karanlık Sözleri ve Alıntıları
En Eski Mavi Karanlık sözleri ve alıntılarını, en eski Mavi Karanlık kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir deliyi iyileştirmek bile ne güç bir iştir...
Gövde hastaysa her yan sancıyor...
Ekmeğimi herkesle bölüşürüm, kadınımı hiç kimseyle, asla!..
Derinlere daldın mı, birden çıkmayacaksın su yüzüne! Vurgun yersin!..
"Yol hep yeniden başlıyor. Biten biziz. Bitmemek için savaştığımız kadar insanız. Ölüm, hemen bitiverenler içindir."
mış gibi yaşayanlar
Tabaklarla, içki şişeleriyle donanmış masalardaki, arkeolog, gazeteci, yazar, öğretmen, doktor, mimar, hukukçu, radyocu, televizyoncu, büyük kentler sosyetelerinden kadınlı erkekli bilinen yüzler; taş duvarlara gerili ağlar arasında pina, ıstakoz, böcek, pavurya kabukları, kocaman iki kırlanğıç balığı iskeleti, duvarda ayı, geyik postları, köşelerde, duvar diplerinde yapay anaforlar, tepede sallanan birkaç gemici feneri, biraz ötede yakamozlarıyla, tahta iskeleye bağlı bir iki teknenin kımıltısıyla varlığını kanıtlama çabasında, karanlığa batmış deniz, türkülü, kahkahalı, gülücüklü, konuşmalı, alkol kokulu, sigara dumanlı bir ortaklıkta karman çorman...
Sayfa 43 - AYRINTI YAYINLARIKitabı okudu
Yalnızlığı bölüşmek...
Güneşli günlerle başladı Aspat'taki yaşam. Çekip gittiğinde unutuluverir burda yağmurlar; bir daha gelmeyecek sanılır. Yağışlı havalar konuktur; ev sahibi güneştir burda. Havalar biraz daha serinleşmiş, günler biraz daha kısalmıştı, o kadar... Böylesine sevecen bir doğada bile, iki kişilik yalnızlığı bölüşmek, bir başına yalnızlığı taşımaktan daha ağır geldi Nergis'e.
Başlangıç cümlesi
Nasıl sevmem bu kenti? Bu maviden yeşile güneşe boyanmış doğa, insanı küçümsemeden nerde böyle kuşatır dört yanı? Bir şu Kale olmasaydı. Ortaçağ zindan bekçisi gibi durur..
Sayfa 1 - AyrıntıKitabı okudu
Çok var, böylesi tek başıma olmamıştım; özlemişim kendimi!.. Hiçbir şey ayırmamalı beni benden. Korhan ayırıyor mu? Bilmiyorum. Ayırmıyor da aramıza giriyor belki!
Sayfa 245
Nasıl sevmem bu kenti? Bu maviden yeşile güneşe boyanmış doğa, insanı küçümsemeden nerde böyle kuşatır dört yanı?
Sayfa 7 - Ayrıntı Yayınları / Türkçe Edebiyat / Roman / 2. BasımKitabı okudu
— Şu tekne bir bitse, dedi Muhtar, birleşecek başka şeyim kalmadı benim... Denizle evleneceğim artık!.. Tekne, deniz, balık...
Sayfa 11 - Ayrıntı Yayınları / Türkçe Edebiyat / Roman / 2. BasımKitabı okudu
Çok seviyordu Nergis’i. Nefretlerle, kızgınlıklarla, yüreğinin ta içinden bağlılıklarla karmakarışık bir şey...
Sayfa 15 - Ayrıntı Yayınları / Türkçe Edebiyat / Roman / 2. BasımKitabı okudu
Ne olduysa bu kentte oldu bize...
Sayfa 16 - Ayrıntı Yayınları / Türkçe Edebiyat / Roman / 2. BasımKitabı okudu
Ne boktan rastlantılar vardır şu dünyada.
Sayfa 27 - Ayrıntı Yayınları / Türkçe Edebiyat / Roman / 2. BasımKitabı okudu