Mavi Sakal'ın Yedi Karısı
Anatole FranceMavi Sakal'ın Yedi Karısı Gönderileri
Mavi Sakal'ın Yedi Karısı kitaplarını, Mavi Sakal'ın Yedi Karısı sözleri ve alıntılarını, Mavi Sakal'ın Yedi Karısı yazarlarını, Mavi Sakal'ın Yedi Karısı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Ben ukalalardan nefret ederim, neye inanmam gerekliyse de ona inanırım."
"Bizim saf inançlarımızla alay eden bir takım küstah adamlar bunlar."
"Dünyanın en sevimsiz insanları kuşkuculardır."
"İftira," dedi Boulingrin, "bütün dünyanın başına bela kesilen bir musibet olup çıktı.."
"İnsanın göğsündeki yürek kibirle, azametle doluyken, alçakgönüllülük taslamak neye yarar? Ruhunuz isyancıyken, itaat cübbesini üstünüze geçirmeniz size ne sağlayacak?"
"Bir manastır hücresine kapanıp yüzyılımızın fırtınalarından korunan kişilere ne mutlu! Ama eğer kasırga insanın içindeyse, fırtınadan kaçmanın faydası ne?"
"Düşünün yavrum,”" dedi, "suçunuzun büyüklüğünü bir düşünün hele. İsa Peygamberin adını ağzınıza alıyorsunuz, ama yaptıklarınız baştan aşağı pislik, bela, aldatma, kandırma..."
...çocukluğumuzda bize özen gösterirlerse, ihtiyaçlarımızı karşılarlarsa iyi insanlar oluruz. Ama çok sert bir eğitim, bizim ruhumuzu katılaştırır."
Çukur bir yerdeki su birikintisinin kenarında, piskopos bir akdikenin yanında durdu, çalının sık ve büklümlü dalları, gür ve parlak yapraklarıyla öbek öbek beyaz çiçeklerini gizliyordu.
"Şu gür çalılığa bir bakın," dedi piskopos. "mis gibi kokuyor. Şu güzel dikenli çalıya bakın, ne kadar canlı ve güçlü, buradaki bütün çalılardan daha gür yapraklar ve çiçeklerle donanmış. Ama soluk renkli dallarında bazı dikenler olduğuna da dikkat edin. Zayıf, yumuşak ve kör dikenler bunlar. Bu neden böyle oluyor? Çünkü yaş ve zengin bir toprakta yetişmiş bu çalı, rahat yaşayan ve yaşam desteği olan besinleri alacağından emin bir bitki. Topraktan çektiği yararlı maddeleri, gücünü ve güzelliğini arttırmakta kullanmış. Zayıf düşmanlarına karşı silahlanmaya bile gerek duymuyor, şahane ve mutlu edici verimliliğinin tadını çıkarıyor. Şimdi keçiyolunda birkaç adım atın, yukarı tırmanın ve oradaki akdikene bir bakın. Taşlı ve kuru bir toprakta kök salan bu çalı, hayatta kalma mücadelesi içinde, dalları az, yaprakları da pek sık değil. Zor geçen hayatı boyunca, güçsüz varlıkları tehdit eden sayısız düşmanlara karşı kendini savunmaya çalışmış. Diken demetinden başka bir şey değil bu çalı. Özsuyu gövdesi boyunca yükselir yükselmez, pek çok diken üretmiş. Tabanı geniş, sert ve sivri bu dikenler, yine de korku dolu zayıflığına karşı bitkiyi korumaya yeterli değil. Bol miktarda kokulu çiçek üretmeye gücü kalmamış. Dostlarım, biz de akdikenler gibiyiz, çocukluğumuzda bize özen gösterirlerse, ihtiyaçlarımızı karşılarlarsa iyi insanlar oluruz. Ama çok sert bir eğitim, bizim ruhumuzu katılaştırır."