Mecnun Kuleleri
Atilla AtalayMecnun Kuleleri Gönderileri
Mecnun Kuleleri kitaplarını, Mecnun Kuleleri sözleri ve alıntılarını, Mecnun Kuleleri yazarlarını, Mecnun Kuleleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ama hayat... Hep düşünürüm, bilinen en şöhretli yazar odur.
Kurbanlar yani, bazen ilah ister.
Biz birbirimize iyi gelmiyoruz, birbirimizin şiddetini arttırıyoruz; kim kendisinden bi tane daha olsun ister ki?
Oku, düşün, uygula, neticelendir.
Okuduğunu yorumlamada titiz ol. Ya okuduğunu gerçekten anla ya da alçaklığına kılıf bulma, insan ol.
Susmak kimileyin basitçe gerçekleri haykırmaktır.
‘’Tam tersi, kalabalık diiliz çocuğum. Evet değiliz, hayır. Ben burda Sayın Tayyip Erdoğan’a hak veriyorum. Daha kalabalık olmamız lazım. Şimdi biz üç gürbüz çocuğu olan bir aile olsaydık, siz bizim araçtan fırlayıp Doblocuyu, arabalı vapur sıramızı gasp eden jipli öküzü, hatta sanatçılı otelin sanatçısının mafyoz sevgilisini sopa ve tornavidalarla dürtmek suretiyle bize yaşam alanı açabilirdiniz.’’
Ama hayat... Hep düşünürüm, bilinen en şöhretli yazar odur.
Sayfa 306 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
yüzü baştan başa bir şiirdi. Aksi gibi ben ezberden söyleyemez, araya kafadan mısralar eklerdim.
Sayfa 305 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Aslına bakarsanız burda, bu insan konservelerinde, bu içlerinde zamandan yorgun düşmüş delilerin dolaştığı Mecnun Kuleleri'nde, kimse kimseyle konuşmuyordu.
Sayfa 295 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
"...Cennetle ilgili şu eski efsane... O bizim hakkımızda tam bugünle ilgili. Evet! Bir düşün. Cennet'teki o iki kişi... Onlara seçenek sunulmuştu: Özgürlükten yoksun mutluluk veya mutluluktan yoksun özgürlük. O kadar. Avanaklar özgürlüğü seçti. Ya sonra? Sonra çağlar boyunca zincirlerini özlediler. Dünya bu yüzden böyle sefil anlıyor musun?"
Yevgeni Zamyatin/Biz
Sayfa 294 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Sanki öyle bir şey ki hayat, minik yeğenim Zeynep'in yarım yamalak söylediği iki sözcükle özetleniyor: Negzel, pempe.
Aslına bakarsanız burada, bu insan konservelerinde, bu içlerinde zamandan yorgun düşmüş delilerin dolaştığı Mecnun Kuleleri'nde, kimse kimseyle konuşmuyordu.
