"Tanrım, Sen benim amacım ve varacağım, bütünleşeceğim varlıksın; ben Senin dününüm, Sen de benim yarınımsın. Ben senin topraktaki kökünüm, Sen benim gökteki çiçeğimsin ve Biz, birlikte, güneşin önünde büyürüz."
Özgürlüğü ve huzuru buldum meczupluğumda; yalnızlığın özgürlüğünü ve anlaşılmamış olmanın huzurunu. Çünkü bizi anlayanlar içimizdeki bir şeye de egemen olurlar.
Yenilgi, Yenilgim, benim ölmez cesaretim
Sen ve ben, birlikte güleceğiz kasırgayla,
Ve ikimiz, mezarlar kazacağız içimizde ölenler için,
Şevkle tutunacağız güneşe,
Tehlikeli olacağız!
Ermiş ve Ermişin Bahçesi kitaplarıyla tanışmıştım yazarla. Şimdide bu kitabıyla tanıştım.
'Hakikatin peşine düşüp bir arayışın sonunda yalnız ve özgür olan kişiye meczup dendiğini' yazıyor arka kapak yazısında. Bence gerçek yalnızlığın ne olduğunu tam olarak bilmiyoruz. Kitapta ironik hikayeler olsa da hikayelerin sonu hep bir düşünmeye itiyor insanı. Adaletsizlik, ikiyüzlülük, konfor alanı vb. konularda eleştirel ve kısacık hikayelerden oluşuyor kitap.
Sevgiler.
MeczupHalil Cibran · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202117,8bin okunma