Menschenkenntnis
Alfred AdlerMenschenkenntnis Gönderileri
Menschenkenntnis kitaplarını, Menschenkenntnis sözleri ve alıntılarını, Menschenkenntnis yazarlarını, Menschenkenntnis yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Dass jemand, der sich angeschlagen hat, über die Fehler, die er begangen hat, nachdenkt, findet man sehr selten."
Menschenkenntnis s. 246
Alfred Adler
Karşılaştığımız sorunlu tiplemelere yazarın tespiti: “Karakterin insanda henüz doğuştan varlığına inananlar, bu görüşten çoğunlukla kendilerini anlatma ve her türlü sorumluluktan yakayı sıyırmada yararlanır ki bunun da eğitimin üstlendiği ödevlerle bağdaşak yanı yoktur.” Aksine karakter, süt çocukluğu döneminden itibaren yaşanmışlıklarla oluşmaya başlar.
Sayfa 46
Gerçek anlamıyla insan tanıma sanatını elde edecek kişiler belirli bir grup içinden çıkacaktır; bunlar da pişman olmuş günahkârlar’dır, yani ruhsal yaşama ilişkin yanılgıların içinde bulunup sonradan kendilerini kurtarmış, ya da en azından bu yanılgılarla burun buruna gelmiş kimselerdir.
Sayfa 34
Sonra da bir bakmışsın boşa geçmiş ömür
“Elimizdeki bütün masallar, insanların mutlu bir geleceğe kavuşma umudunu gönüllerinde sürekli yaşattığını kanıtlamaktadır.”
Sayfa 119Kitabı okuyor
İnsan önceden gördüğü geleceğini yaratmaya çalışır.
Sayfa 50
Hmmm köle olmak ruhumuzda var diyorsun..
İnsanoğlu başkalarının boyunduruğu altına girmek konusunda, içinde öylesine büyük bir eğilimi barındırıyor ki, hipnotizor pozuyla ortaya çıkan bir kisinin kurbanı olabiliyor; bunun da tek nedeni, insanların çoğunun körü körüne itaat etme, otorite karşısında boyun eğme, blöflere kapılma, istenen yöne çekilip götürülme, eleştirisiz teslimiyet gösterme gibi ruh durumlarını şimdiye kadar sık sık yaşamış olmalarıdır.
Sayfa 91Kitabı okuyor
Bir insan için en güç olan şey, kendisini tanıması ve değiştirmesidir.
Bazıları bazen yaşamdan elini ayağını çekerek dine sığınır. Aslında burada da daha önce yaptıkları işi yaparlar. Sızlanır, yakınıp durur, acı ve ıstıraplarıyla sürekli olarak Tanrı’nın başını ağrıtır, onu hep kendi şahıslarıyla ilgilendirmeye bakarlar.
Diyelim ki fırtınalı bir havada bir şimşek çaktı, çakan şimşeğin özellikle kendilerini arayıp bulacağını düşünür, o kadar ev dururken kendi evlerine bir hırsızın girebileceği korkusuyla kahrolur, kısacası ufak bir güçlükle karşılaşmaya görsünler, hemen hazırda bekleyen felaket, kapılarını çalacakmış gibi bir duyguya kapılırlar. Bu gibi aşırı davranışlara kaçabilen bir kişi, kendisini mutlaka şu ya da bu şekilde olayların merkezi sayıyor demektir.
Genel olarak şunu söyleyebiliriz ki, çocuklarda görülen kötü huylar, çoğu zaman çevrenin dikkatini çekmek, üstün bir rol oynamak, güçsüzlüğünü ve yeteneksizliğini erişkinlere göstererek onları ne yapacaklarını bilemez duruma sokmak ve böylece güçlü bir kişi olarak öne çıkıp eskisinden elverişli bir konumu ele geçirmek amacına yöneliktir.