Niye vazgeçmelerinden korktum dersen, gönülsüz gelişten hayır çıkmaz Yahşi Hocam. Yüreklerinde daima bir pürüz kalır. Bu pürüz en küçük bir aksaklıkta ortaya çıkıp büyür. Büyüye büyüye fesada akar.
"... Selçuklu, Anadolu'dan giderse, biz dahi barınamayız. Mongol bu cengi kazanırsa, bizi dahi kırar geçerir" Meşveret kocalarının kararı ve Ertuğrul Beyin emriyle cengin içine öyle bir dalış dalmışlardı ki, savaşın gidişatı değişmiş. Moğol dize gelmişti. Bunu gören Selçuklu Sultanı, ömrü uzun olası Alâüddin Keykübat, Ertuğrul Beyi çağırıp, masallardaki peri padişahı gibi "Dile benden ne dilersen"i bastırmıştı. Ertuğrul Bey konmaya yurt istemiş, sultan "Verdim gitti, uğurlu gele" duasıyla Keşişdağı (Uludağ) civarında Söğüt'le Domaniç'i ihsan etmişti. Ertuğrul Bey sevinçlenip, "Bundan sonra meçhule göç bitti candaşlar" diye müjdelemişti. "artık yurt tutmaya göçüyoruz, Söğüt'e ve Domaniç'e gidiyoruz."
Sayfa 353 - Nesil Yayınları, 49. Baskı (2012)Kitabı okudu