Derinlerde kaldım böyle bir zaman
Kim bulmuş ki yerini, kim ne anlamış sanki mutluluktan
Ey yağmur sonraları, loş bahçeler, akşam sefaları
Söyleşin benimle biraz
bir kere gelmiş bulundum.
Ne gitmek istiyorum ne kalmak. Ne
yaşamak ne ölmek. Ne gülmek ne
ağlamak. Aldığım nefes başına buyruk,
gülüşlerim emanet. Ne zaman hangi
saat başladı kayboluşum? Bilmiyorum.
Acıya bile artık duygusuzum.