Ama yine de dönmek kof bir karın gibi ağrıyor içimde. Terk etmeyi beceremeyişimin sebebini arıyorum. Sonların veya başlangıçların insanı olamamak yaşanan anları üstüme yığıyor, yığıyor, yığıyor. Oysa zaman zaman ayıklamak lazım onları, yok saymak veya gerçekten öldürmek.
Ya unutmalı ya da yazmalıyım hayatımı.