Birbirinden farklı dört nefes kesen bölümden oluşuyor "Morgue Sokağı Cinayeti". Kendi adıma korkuyu ve gerilimi gerçekten hissettiğimi söyleyebilirim. Edgar A. Poe 'yi zaten çok yakın bir geçmişte keşfettim ve hayranı oldum diyebilirim. Betimlemeleri nefes kesici. Gerçekten orda o cinayete tanıklık ediyormuşsunuz gibi. Ya da anlattığı hikayelerde ana karakterin o şaşkınlığı, umudu, kokuyu, çaresizliği, zaferi siz yaşıyorsunuz gibi geliyor. Çoğu satırda ağzınız kendiliğinden şaşkınca açılabilir hatta duraklayıp derin bir nefes alıp kalp atışlarınızın ne ara bu kadar sıklaştığını anlamaya çalıştıktan sonra tekrar kitaba gömülebilirsiniz. Bunları ustaca kurgulamak ve akıllara durgunluk veren bir soğukkanlılıkla yazmak bile başlı başına bir şaşkınlık vesilesi. Polisiye, gerilim tarzı romanlar, öyküler hep hoşuma gitmiştir zaten. Poe de bu alanda kesinlikle okunmalıdır. Son olarak kendisinin en sevdiğim sözlerinden birini buraya bırakmak istiyorum:
"Bir düşün içinde bir düş mü bütün gördüğümüz ve göründüğümüz?"
Kitapla kalın...
