Moskova Günlüğü
Walter BenjaminSözler ve Alıntılar
"İnsan yalnızca mumlarla aydınlanan bir evde, elektrik ışığı olduğu halde santrali sürekli arızalanan bir yere oranla çok daha tedariklidir."
"Ona ulaşamayacağımız başka bir yerde de olsa, sevdiğimiz insan da aynı anda yalnızsa eğer bizim için yalnızlık diye birşeyin olmayacağını gördüm. Yani, yalnızlık hissinin temelde, topluca eğlenen tanıdığımız, en çok da sevdiğimiz insanlardan bize yansıyan dönüşümlü bir fenomen olduğu anlaşılıyor. Ve hayatta mutlak olarak yalnız olan kişi bile, yalnız olmayan ve birlikte olsa kendi yalnızlığından kurtulabileceği bir kadını- bu hiç tanımadığı bir kadın bile olsa- ya da herhangi bir insanı düşünürken duyumsuyor ancak yalnızlığını."
Proletaryanın hâkim olduğu bir devlette komünist olmak, kişisel özgürlüğün tümüyle feda edilmesi anlamına geliyor. İnsan, kendi hayatını örgütleme görevini, deyim yerindeyse, Parti'ye terk ediyor.
Ona ulaşamayacağımız başka bir yerde bile olsa, sevdiğimiz insan da aynı anda yalnız ise eğer, bizim için yalnızlık diye bir şey olmayacağını gördüm.
Sokaktaki insanlar umutsuz bir biçimde yalıtılmış gibiler; tek tek her insan diğerlerinden alabildiğine uzak ve koca sokağın ortasında yapayalnız.
Kışın burada hayat fazladan bir boyut kazanıyor: mekân, havanın ısısına bağlı olarak, kelimenin tam anlamıyla değişiyor. İnsanlar sokakta, tıpkı buz tutmuş, aynalı bir salondaymışçasına yaşıyorlar; her karar, her duraksama inanılmaz bir külfete dönüşüyor...
Tverskaya • Moskova
İnsan yalnızca mumlarla aydınlanan bir evde, elektrik ışığı olduğu halde santrali sürekli arızalanan bir yere oranla çok daha tedariklidir.
Sayfa 49