Tram, her ne kadar Khan'ın söylediklerine inanmak istemiyorsa da affediyordu onun geç kalışını kısa sürede. Çünkü Khan yanında yokken saçları tek tek yolunan bir zavallı gibi acı çekiyordu elinde olmadan. Hiçbir şey olmasa, motosikletin üzerine birlikte oturup, ellerine birbirlerine kenetleseler; suyun içinde dans eden iki yılan gibi gövdeleriyle birbirlerini sararak yoldan geçen arabaları ve insanları izleseler yeterdi onun için. Ve şimdilik bunu yapabilecekleri tek yer motosikletin üzeriydi. Bedenler birbirine değdiği ve gözler birbirini izlediği sürece, motosikletin üzerinde de olsa aşkın devamı olanaklıydı."
Ali Rıza Arıcan, Vietnam'da yaşayan bir matematik öğretmeni. Rakamlarla uğraştığı kadar sözcüklerle de farklı dünyalar kuran bir yazar.
Vietnam'da yaşayan insanları konu eden öykülerinde, Budacı rahiplerin sömürülerini, çarpıtılmış din ve Tanrı kavramını, toplumun ikiyüzlü ahlak anlayışını, kör inançlarla kafası karıştırılmış, toplumun dayattığı kalıplara hapsedilmiş insanları ölçülü bir mizahla eleştiriyor. Arıcan akıcı diliyle, Uzakdoğu insanına ilişkin gözlemlerini ince ayrıntılarıyla aktarıyor okura. Her öyküde içinde yaşadığımız toplumla da benzerlikler bulacaksınız. Ali Rıza Arıcan'ın öyküleri sadece Vietnam'ın değil, tüm az gelişmiş ülkelerin aynası sanki.
"Pasifik Öyküleri"nden sonra ikinci öykü kitabı olan "Motosiklet Üzerinde Aşk"da Uzakdoğu insanın hikayesini anlatırken "insanın" iç dünyasına, duygularına doğru yolculuğa çıkarıyor okurunu…
