Mucize Çocuk
Kim Yeon-SuMucize Çocuk Gönderileri
Mucize Çocuk kitaplarını, Mucize Çocuk sözleri ve alıntılarını, Mucize Çocuk yazarlarını, Mucize Çocuk yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Babamın bu dünyada insan olarak yaşadığı süre topu topu 42 yıl. Yine de babam olarak yaşadığı süre en azından 14 yıl.
Bu,
bana yapılan haksızlık.
Çok büyük bir haksızlık.
Güneş de hak yiyor.
Ay da hak yiyor.
Yıldız da hak yiyor."
"Cennette ölmek diye bir şey yok ki"
"İnsan ölmek istediğinde ölemezse öyle cennet mi olur?"
Bir kişinin üzüntüsü için ağlıyorsan bu, o kişiyi sevdiğin anlamına gelirdi.
Sayfa 136Kitabı okudu
Yalnızsam hem gidecek bir yerim yoktu hem de gidemeyeceğim bir yer yoktu.
Sayfa 127Kitabı okudu
Çaresizce o denize daldım. Bu deniz sebeplerin falan olmadığı, sadece üzüntülerin biriktiği bir denizdi. Giderek denizin dibine batmaya başladım. Hüznün, umutsuzluktan farklı, kendine has bir batış tarzı vardı. Umutsuzluk bir nehre düşmek, yani bir derece dibe inerken ayakların yere değip havalanması tarzında bir batışsa, hüzün suyun dibinin tahmin bile edilemeyeceği derinliklere batmaktan farksızdı.
Sayfa 126Kitabı okudu
Kitap okumanın birinci amacı, kendi bilmediklerinizi kesin olarak anlamaktır.
Bir kitabın varsa önce ona dokunacaksin. Koklayacak hatta bir köşesini yırtarak çiğneyeceksin... Sonra kitabi açıp yazarın önsözünde icindekiler listesine göz atarsın. Kitapların çoğunda ön ve arka kapaklarında bir şeyler yazar ve bunları okuduğunda genellikle içeriğinin yüzde 90'ini anlarsın. Ardından kitabi kapatıp hayal edersin. Neyi biliyorum, bilmediklerim neler?
Yanında biri ölmekte olduğu halde hiç kimse rahatsızlık duymuyor ki. Otoritenin acımasız şiddetinden çekinip korktukları halde başkalarının acı çekisine gözlerini yumuyorlar. Çünkü bu ülkede, başkalarının acisini paylaşanlar otoritenin hedefi oluyor. Bu yüzden aci çeken insanların yalnız kalmaktan başka çareleri yok.
Açıkçası ilk ve son kelimeleri aynı şeyi ifade eder. İlk hissettigimiz bir duyguyu bir daha asla hissedemeyiz.
'Imagine there's no heaven.' Sonra aniden gözyaşlarım akmaya başladı. Cennet yoksa, üstümüzde sadece gökyüzü varsa, insanlar nereye gider ki, diye düşündüm. Hiçbir yerde var olmayan insan olunuyor demek ki. Demek ölmek böyle bir şey.
Bu sonsuz boşlukta tek başımaydım ve tek başıma asla özgürleşemezdim. Çünkü bu devasa boşlukta gidecek bir yerim yoktu.
Umutsuzluk bir nehre düşmek, yani bir derece dibe inerken ayakların yere değip havalanması tarzında bir batıșsa, hüzün suyun dibinin tahmin bile edilemeyeceği derinliklere batmaktan farksızdı.