Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.11
Müthiş Bir Şey
Chitra DivakaruniMüthiş Bir Şey Yorumları ve İncelemeleri
Müthiş Bir Şey yorumları ve incelemelerini, Müthiş Bir Şey kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Müthiş Bir Şey puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
6.310 üzerinden
Bir vize ofisinde birbirinde farklı dokuz yabancı insan vardır. Çinlisi, hintlisi, amerikalısı, müslümanı falan... Aniden bir deprem oluyor ve bu dokuz insan göcük altında masur kalıyor. Hepsi çıkış yolu bulmaya çalışıyor ama nafile. İçeriye dolan su ve soğukla mücadele etmeye çalışıyorlar. Zaman geçtikçe psikolojik olarak çökmeye başlıyorlar. Aralarından biri bunu düzeltmek için hikaye anlatma teklifinde bulunuyor ve herkes hayatından bir kesit anlatmaya başlıyor. Ölüm yaklaştığı zaman bu birbirine yabancı olan insanların aslında o kadar da yabancı olmadıklarını anlıyorlar. Nihayetinde hepimiz insan değil miyiz? Ölüm hepimize aynı değil mi? Kitap bu konuyu bence çok iyi anlatmış. Ben çok sevdim. Tavsiye ederim:)
Kitabı kitapyurdu nun indirim kampanyasından almıştım. Hint filmlerini cook severim ve ilk defa hintli bir yazardan bir kitap okudum. Içerisinde geçen hint unsurları çok hoşuma gitti fakat kitabı genel anlamda malesef ki beğenmedim. Kitabın başlangıcı aslında çok guzeldi. Keşke yazar depremzedelerin hikayelerine değil de içinde bulundukları duruma yoğunlaşıp o yaşadıkları şeyleri bize anlatsaydı. Deprem esansında binada mahsur kalan insanların başından geçen müthiş hikayeleri anlatmaları isteniyor ve bu durum biraz sıkıcı. En beğendiğim hikaye malathi ye ait hikâyenin sonunda kahkaha attım;) ama onun dışında malesefff herkese iyi aksamalar
Keyifli okumalar
Yazarın Hindistanli biri olduğunu daha ilk sayfada anlıyorsunuz. Etnik kökene bağlı kalmış bir roman. Her bir karakterin hikayesi özgün, bilindik sıradan hikaye kalıpların dışına çıkarak hayatın içinden hikayeleri görüyoruz. Asansörde kalan 7 kişinin anlatıldığı bir film vardı biraz ona benzettim. Sürükleyici ve gerçekten araştırmalar yapılarak emek harcanmış bir kitap.
Sevmediğim tek şey kitabın giriş kısmındaki yazılardı. "Kimse seni tanımıyorsa, hiç kimsesin" ... Üzgünüm Dan Chaon ama herkes dünyaya geldi an iti ariyle bir bireydir.
Öncelikle kitap dünyanın en kötü kapağa sahip kitabı olabilir. Bir kitap nasıl babaanne evine benzer diye merak ediyorsanız kendisi burada.
Kitabın içeriği hakkında konuşursak; Amerika’da Hindistan vize ofisinde iken meydana gelen deprem sebebiyle enkaz altında kalan, birbiriyle alakasız 9 insan zaman geçirmek için sırasıyla hayatlarındaki en önemli hikayeyi anlatıyorlar. Ben keyif aldım. Hikayeler hem çok gerçekçi ve empati kurma olasılığınız yüksek, hem çok sürükleyici hem de insana düşünecek bir şeyler veren hikayelerdi. Elinize geçerse okumanızı öneririm.
Kitabı ilk bölümünde biraz yavaş ve fazla Hint kültürüne ait bilgilerle başlamış görünce acaba yanlış kitabı mı seçtim diye düşündüm. Üstelik bir de ilk bölümlerde karakterlerin kim olduğunu bilmezken yaşanan geçişler anlamayı zor hale getirmişti.
Fakat biraz alıştıktan sonra insanların sadece dış görünüş, uyruk gibi saçmasapan klişeleşmiş yargılarla birbirine baktığını görmek kitabın nasıl devam edeceğini görmek için içimde bir istek oluşturdu. İnsanları dış görünüşleri, uyrukları, davranışları gibi kalıplarla yargılamaya daha ne kadar devam edeceğiz acaba. Halbuki insanlar neler yaşıyorlar.
İşte bu kitapta dış görünüşleriyle ve zaman zaman da yaptıklarıyla birçok kişi, hatta sevdikleri tarafından bile yargılanan ama sonunda kaçabilecekleri bir yerleri olmadan tanımadığı insanlarla aynı yerde sıkışan insanların birbirinden farklı öykülerini okuyoruz. Kitap aslında bir kurgu, böyle bir deprem de yok anlatılan muhteşem öyküler de yok ama kitaptaki her şey o kadar gerçek ki, sanki bunlar gerçekten yaşanmış gibi ve kendinizi de orada mahsur kalıp hikâyeyi dinleyenlerden birisi gibi hissediyorsunuz.
Kitapla ilgili tek üzüntüm yazarın kitabın sonunu biz okurlara istediğimiz gibi hayal etme özgürlüğü vermiş olmasıydı. Çünkü ben o yarım kalan hikayeyi bitirmeyi çok isterdim.
İçerdiği mesajlar, duygular, hisler ve gerçekler sebebiyle herkese öneriyorum diyebilirim. Okurken kendinizden ya da çevrenizden bir şeyleri kesinlikle bulacak ve okuduğunuza pişman olmayacaksınız.