Genç Kral, "Zenginle yoksul kardeş değil midir? "
diye sordu.
"Öyledir, " diye yanıtladı adam.
"Zengin kardeşin adı da Kabil."
Bunu duyunca Genç Kral'ın gözleri yaşlarla doldu.
Atını dınldanıp duran ahalinin arasından sürüp geçti.
Ruhu insanın en soylu varlığıdır; soylulukla kullanmamız için bize Tanrı’nın armağanıdır, insan ruhundan daha değerli hiçbir şey yoktur ve hiçbir dünya malı onunla kıyaslanamaz. İnsan ruhu dünyanın bütün altınlarına bedeldir, kralların yakutlarından daha değerlidir.
"Efendimiz, bilmiyor musunuz ki yoksulların yaşamı zenginin lüksünden çıkar? Sizin tantananız bizi besler, sizin kötü alışkanlıklarınız bizi ekmek sağlar. Bir efendi uğruna çalışıp didinmek acıdır, ama uğrunda çalışıp didinilecek bir efendi olmaması daha acıdır. Siz, bizi kargalar mı besleyecek sanıyorsunuz? Bu sorunlara nasıl bir çare düşündünüz? Alıcıya," Sen şu kadardan alacaksın." Satıcıya da ,"Sen şu kadardan satacaksın," diyecek misiniz? Sanmıyorum. Öyleyse dönün sarayınıza, krallık sırmalarınızı, kadifelerinizi kuşanın. Bizden, bizim çektiğimiz çilelerden size ne?"