Bir Türk özdeyişinde ölüm şöyle anlatılır: "O iyi insanlar o güzel atlara bindiler çekip gittiler."*
3 Haziran 1963'te Nâzım Hikmet de gümüşe çalan beyaz atına bindi ve göz açıp kapayıncaya kadar Babıâli'den dolu dizgin geçip gitti; şu anda belki de Bolu taraflarında bir yerdedir, kim bilir?
.
.
.
Nâzım bir tabutun içinde kalacak adam değildir; ayrıca onun ölüm karşısında bile sağı solu hiç belli olmaz.
Sayfa 43 - *Yaşar Kemal, Demirciler Çarşısı Cinayeti/ Akçasazın Ağaları-1,Toros Yayınları, 1993 s.5.Kitabı okudu