"Ateşten zehrini tattım bu okun,
Bir anda kül etti can elmasımı.
Sanki burnum, değdi burnuna "yok"un,
Kustum, öz ağzımdan kafatasımı."
Delilik ile deha arasında ince bir zar vardır, birinden ötekine geçmek mümkün. Necip Fazıl "burnum değdi burnuma yok'un diyerek dâhi olduğunu göstermiştir.
Yok'un burnu olamayacağına göre, burnu da bir şeye değmeyecektir.