Necip Fazıl: Sıcak Yarada Kezzap
M. Orhan OkayEn Yeni Necip Fazıl: Sıcak Yarada Kezzap Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Necip Fazıl: Sıcak Yarada Kezzap sözleri ve alıntılarını, en yeni Necip Fazıl: Sıcak Yarada Kezzap kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Aslında yaprak sıkılmıştı ağaçtan.....Bahaneydi sonbahar.
Akşam, sanki boşluk, içime dolar
Sayfa 147Kitabı okudu
Galiba insanın ne doğması , ne de sevmesi, başkalarını ölümü kadar ilgilendirebilir.
Sayfa 135Kitabı okudu
Bir fikir ki, sıcak yarada kezzap,
Sayfa 116Kitabı okudu
Ben
Ben, kimsesiz seyyahı, meçhuller caddesinin;
Ben, yankısından kaçan çocuk, kendi sesinin.
Ben, sırtında taşıyan işlemedik günahı;
Allah'ın körebesi, cinlerin padişahı.
Ben, usanmaz bekçisi, yolcu inmez hanların;
Ben, tükenmez ormanı, ısınmaz külhanların.
Ben, kutup yelkenlisi, buz tutmuş kayalarda;
Öksüzün altın bahtı, yıldızdan mahyalarda.
Ben, başı ağır gelmiş, boşlukta düşen fikir;Benliğin dolabında, kör ve çilekeş beygir.
Ben, Allah diyenlerin boyunlarında vebal;
Ben, bugünküne mazi, yarınkine istikbal.
Ben , ben, ben;haritada deniz görmüş, boğulmuş;
Dokuz köyün sahibi, dokuz köyden kovulmuş.
Hep ben, ayna ve hayal;hep ben, pervane ve mum;
Ölü ve Münker- Nekir;baş dönmesi, uçurum...
Sayfa 67Kitabı okudu
Hiç şaşmayan bir saat
Gibi işler tabiat
Uyarak kalbimize
Sayfa 59Kitabı okudu
Gündüzler sizin olsun, verin karanlıkları
Sayfa 48Kitabı okudu
Kimileri vardır aşKın en yücesine layıktır. Kimileri vardır aşkın en yücesini versen de aşağılıktır.
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar,
Ne de şeytan bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
|Necip Fazıl-Beklenen
Sayfa 61Kitabı okudu
Rodin, karşılaştığı ham mermer kitlesi içinde saklı olan heykeli gördüğünü söylermiş. Sonra da eline çekici ve kalemi alarak var olduğunu bildiği şeyi taşın içinde ararmış. Bu hadise aslında sanatkârane ilham dediğimiz şeyin olağanüstü ifadesinden başka bir şey değil.
Sayfa 210 - Dergah Yayınları , 2. Baskı Nisan 2015
Abdülhak Hamit, Paris’teki yaşayışını anlattığı “Belde” adlı kitabından sonra buna mukabil olmak üzere “Sahra“ yı yazar. Sahra kır demektir. Burada henüz büyük şehirlerin azabını tatmamış olan Osmanlı okuyucusuna kır hayatının, köylü yaşayışının lezzetini duyurmaya çalışır.
Sayfa 152 - Dergah Yayınları , 2. Baskı Nisan 2015