Neden Hiçbir Şey Yok Da Bir Şey Var
Leszek KolakowskiNeden Hiçbir Şey Yok Da Bir Şey Var Gönderileri
Neden Hiçbir Şey Yok Da Bir Şey Var kitaplarını, Neden Hiçbir Şey Yok Da Bir Şey Var sözleri ve alıntılarını, Neden Hiçbir Şey Yok Da Bir Şey Var yazarlarını, Neden Hiçbir Şey Yok Da Bir Şey Var yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kierkegaard'a göre inanç, onayladığımız ya da onaylamak zorunda kaldığımız bir grup dogma ya da dinsel hakikat değildir. Bir bilme biçimi değildir. Havari Pavlus'un ve Luther'in dediği gibi, Tanrı'ya koşulsuz güvenmek ve teslim olmaktır.
...
bizler İsa'nın çağdaşı olmalıyız. "Hıristiyanlık kurumu aracılığıyla 'nesnel' bir Hıristiyan olmak, pagan olmaktır," der Kierkegaard. Kierkegaard'ın bildiği şekliyle Kilise kurumu, ona göre inanç değil, inancın parodisidir.
Sayfa 193
Dünya hayatı , oyun ve eğlenceden ibarettir.
İnsanların kendilerini son derece yakından ilgilendiren - ölümleri, ölümsüzlük, kurtuluş gibi - şeyler üzerine hiç düşünmemeleri dikkat çekicidir, der Pascal.
Bunları düşünmezler çünkü bunları düşünmek istemezler; onları bekleyen şeyi hatırlamamayı tercih ederler.
Her şeyi unutmak için eğlencenin her türüne sığınırlarken, en yaşamsal şeyden kaçarlar ; tüm yaşamları eğlence olup çıkar, bu bir tür kaçış yoludur.
Temel sorunla yüzleşmekten kaçınmanın her türlü yolunu icat ederiz:
Avlanma, tiyatro, partiler, ayak oyunları , hatta savaşlar . Tüm bunlar
var olmanın acısını dindirmenin yollarıdır.
Sayfa 138 - Paskal Makalesinden.
Kader / Özgür irade..
Bu noktada, doğal olarak bilindik bir soru ortaya çıkar :
Eğer dünyanın ve onun her bir öğesinin kaderi, Tanrı 'nın önceden tesis ettiği uyumda her ayrıntısıyla kararlaştırıldıysa, özgür irademiz olduğunu çelişkiye düşmeden halaa iddia edebilir miyiz?
Evet edebiliriz, diye yanıtlar Leibniz:
Çünk ü Tanrı 'nın planında belirlenmiş olsa da, insan eylemleri zorunlu değildir.
...
Olumsal hakikatler, yani olgu hakikatleri, Tanrı tarafından öngörülür, ama bizim için onları çelişkiye düşmeden yadsımak hala olasıdır ;
...
Daima bize en uygun görünen şekilde davranırız ve bunu özgürce yaparız.
Leibniz Makalesinden.
Leibniz'in her şeyi bilen son Avrupalı olduğu söylenir sık sık.
Sayfa 128 - Leibniz Makalesinden.
Tüm felsefe tarihin de Spinoza kadar yalnız bir figür yoktur.
Sayfa 126
Tanrı bizi geçici heves ve arzularımızı yerine getirerek ödüllendirmez;
yine de, eğer bize akıl rehberlik ediyorsa ve kendimizle ve dünyayla ilgili hakikati kavramışsak, içimizde birdenbire bir Tanrı sevgisi yeşerir.
Ama bu sevgi bambaşkadır.
Sıradan bir sevgi değildir, hiçbir şeyin zayıflatamayacağı ya da rahatsız edemeyeceği bir sevgidir:
Entelektüel bir aşk.
Ve o sonsuzdur, çünkü ruhlarımız da -Tanrı'da yer aldıkları için- sonsuzlukta yer alır .
Bu sonsuzluk, dinsel inancın bize vaat ettiği ölümsüzlük olarak değil (çünkü onun içinde hafıza yoktur), değişmez bir Tanrı'ya değişmez bir katılım olarak anlaşılır.
Entelektüel Tanrı aşkı , Tanrı'nın Kendisi'ni sevmesiyle aynıdır. Ve bu aşk, bir kez ulaştık mı, en büyük mutluluğumuz ve kurtuluşumuz olacaktır.
Ama
sıradan insanlar bu aşka ahlaksal kurallara uydukları ölçüde ulaşamazlar; genellikle, sadece sefil bir cehennem korkusuyla böyle davranırlar.
Sayfa 154 - Benedick Spinoza Makalesinden.
Ruh, Tanrı 'nın tersine, zamanda var olur .
Ölümsüzdür, ama -Tanrı'nın sonsuz olması biçiminde- sonsuz değildir.
Tanrı, zamansız olması anlamında sonsuzdur; çünkü onun için gelecek ve geçmiş yoktur . Tüm gerçekliği, sonsuz devinimsizliği için de, aynı anda bilir; O her şeyi, geçmişte kalmış ve bizim için gelecek olan her şeyi, Kendi dışına çıkmaksızın, kusursuz tek bir bilgi edimiyle kuşatır. Bu bizim tam olarak anlayamadığımız bir şeydir.
Sayfa 68 - Aziz Augustinus Makalesinden.
Uyum / Selam ... Uyumlu olan / İslam
Kader'in her şeyi kontrol ettiğini bildiğim için,
şeyler den arzulanma ya da geçici heveslerime uygun olmalarını beklemem; tersine, her şeyin olduğu gibi olmasını isterim ve verdiği armağanlar için, bu armağanlar keder, yoksulluk ve ölüm şeklinde tecelli etse bile, Tanrı Kayrası'na şükrederim .
Sahnedeki bir oyuncu gibi olacağım, bir başkası tarafından yazılan ve ona verilen rolü elinden geldiğince iyi oynamak zorunda olan bir oyuncu. Bir dilenci ya da bir kral rolü olabilir, kısa ya da uzun bir rol olabilir, fark etmez; iyi oynarsam memnun olurum . Başka bir deyişle, yazgıyı kabullenmeli ve ne getirirse getirsin ona şükretmeliyim, çünkü yazgımın tanrılar tarafından kararlaştırıldığını biliyorum , cömertçe ve bilgece .
Başkalarına emir verirken kendimi beğenmişlikten kaçınacak olsam da, daima sakin olacağım.
Buna, doğayla uyumlu bir hayat yaşamak diyorlar.
Sayfa 53 - Hierapolisli / Pamukkale Epiktetosun Makalesinden
Mutlak İman hali.. Emin olma.. Güvenme..
Epiktetos kendi ahlak öğretisini inşa eder: Acımasız tutarlılığıyla büyüleyici bir öğreti.
...
Düşüncelerimiz, Eğer bizden bağımsız şeylere sıkıca sarılır ve bunlarla dertlenirsek, sürekli endişeyle yaşarız; tanrılara, dünyaya ve insanlara lanet ederiz;
aslında hiç de fiziksel varlığı olmayan bu sözde maddiyatın esiri oluruz. Ama bu can alıcı farkı anladığımızda, kontrol edemediğimiz şeylere karşı ağırbaşlı bir kayıtsızlık durumuna ulaşırız.
Bu durum da ne kötülük, ne haksızlık, hiç bir şey bizi incitemez; ne olursa olsun mutlu oluruz.
Çöküş, iflas, hastalık ya da ölüm bizi etkilemez; ne bir yakınımızın, karımızın ya da çocuğumuzun vefatı, ne de kendi hastalığımız ve yakında öleceğimizi bilmemiz bir üzüntü kaynağıdır. Zulme uğrayabilir ve ölüme mahkum edilebilirim , aç kalabilir, istismar edilebilir, iftiraya uğrayabilir ve alaya alınabilirim , yine de kedere ya da umutsuzluğa yenik düşmem; huzurumu hiçbir şey bozamaz. Çünkü tüm bu şeyler kırgınlığa ya da endişeye neden olan kendinde şeyler de lğildir, sadece onlar hakkında kapıldığım yanlış fikirlerim, inançlarımdır. Bu inançları reddettiğimde, başıma ne gelirse , özgür güvenli ve rahat olurum.
Sayfa 52 - Hierapolisli Epiktetos Makalesinden.
İnsanlar her türlü erdeme sahip olabilir ve hiçbir şeyin sıkıntısını cekmeyebilirler, ana yine de , iyi yada kötü çok çeşitli nedenlerden ötürü kendilerini mutsuz hissederler;
Çünkü
Dünyanın kendilerine yeterince değer vermediğini hissederler, ya da
Ya kendi hatalarından ya da koşulların zorlamasıyla hayatta elde etmeyi umdukları şeyleri elde edememişlerdir; ya da,
Başkalarının acılarına o kadar duyarlıdırlar ki bu acıları düşünmekten vazgeçmezler.
Bazı insanlar dünyayı sadece kötülükten ve acıdan ibaret görür ( bu, kesinlikle tüm erdemlerle donanmış Pascal'ın durumuydu);
Bazıları geçmiş acıların hatıralarını yüklenmiş,
Bazıları ise doğuştan hüzünlü olabilir.
Sayfa 48 - Aristoteles Makalesinden
Parmenides'in değeri,
...
Muhtemelen açıklanamaz olan bir şeyi dile getirme çabasıdır, belki umutsuz bir çaba;
...
Muhtemelen onun öğretmeni olan şair ve filozof Ksenophones gibi; Parmenides de geleneksel Yunan mitolojisini, Heseidos'un ve Homeros'un tanrılarını reddeder.
Sayfa 23 - Elealı Parmenides Makalesinden
Ayrıca kendi " demon " unun sesinden,dinlediği ve onu kötülük yapmaktan alıkoyan bir iç sesten söz etti. Bu demon un ne olduğunu bilmiyoruz, ama bu muhtemelen Sokrates'in kendisinin yarattığı bir şey değil, ilahi kaynaklı bir güçtü ( yoksa neden bir hükmü olsun ?).
Sayfa 16 - Sokrates makalesinden
İyi insanlar öldükleri zaman mutludurlar, onlara tanrılar eşlik eder; ama kötü insanlar mutsuzdur ve mezarların arasında oyalanan hayaletler , amaçsız ruhlar gibi, nihayet yeniden, ama daha aşağı varlıklar olarak tekrar dirilen kadar, uzun süre başıboş dolaşmak zorundadırlar.
Sayfa 17 - "Sokrates" makalesinden