İlk defa şiir üzre yazılmış bir kitap hakkında olumsuz yorumlarda bulunacağım.
İlk defa bir şiir kitabını ne tez bitirsem diye iç geçirdim.
Şiirlerde bulduğum hele ki tasavvuf üzerine yazılmış şiirlerde bulduğum huzurun pek azını bile hissedemedim kitabı okurken.
Ve kitabı okuduktan sonra kim okumuş diye bakmış olsam da henüz kimsenin okumadığını gördüm. Burada okuyan ilklerden biri olarak yazara saygımı koruyacak bir şekilde “okumanızı tavsiye etmiyorum”.
Tasavvuf üzerine yazıldığı hissediliyor dizelerde ama bazen de “okuduğum ne” diye insan durup bakıyor sadece.
Bir Aşığın varlığını hissedeceksiniz dizelerde lakin insanın aşksız yaşaması ile bütün olumsuzluklar sıralanmış ardınca.
Kelime tekrarı çok yapılmış, bazı sözcükler yerli yerinde kullanılmamış.
Kitapta alıntı yaparken “tekrarsız dizeler ve birbiriyle uyumlu cümleler” seçtim elimden geldiğince.
Hele ki aşkla yanmış kalbe “kebap gibi” tasviri kullanılması beni mutfağa yönlendirdi.. Abartısız..
Kısacası sadece bazı kelimeleri öğrenmeme vesile oldu.
Zaman değerlidir, değerini bilip öyle kitap seçmek gerekirmiş, ben “divan” olduğuna kanıp da okudum.. Sizler daha dikkatli olursunuz.
22.08
Dua ile, ya sabır..
