'Neyzen’in niyetsiz oruç tutuyordum şeklinde tarif ettiği gizlenme zamanlarının birinde ağzında ekmek olan bir köpek gelir yanına. Neyzen açlığın tesiriyle köpeğin ağzından ekmeği kapıverir. Fakat sonra dayanamaz ve ekmeğin yarısını köpeğe iade eder. Neyzen ve Mernuş arasındaki dostluk böyle başlar. Neyzen Mısır’da iken parasız kaldığında Mernuş adını verdiği bu köpeği satar, köpek kısa bir süre sonra kaçarak Neyzen’e geri döner. Neyzen en son Mısır’dan İstanbul’a dönecekken, vapur bileti alabilmek için satar Mernuş’u. Artık Neyzen ümidini kesmek ve vapur da kalkmak üzereyken Mernuş yine geri gelir'
Mernuş-a yazdığı şiirden alıntı:
Bu yolda cahilim, bildiğim kısa,
Sen girdin toprağa ben düştüm yasa.
Haklı haksız hatırını kırdımsa
Affet günahımı beşerim Mernuş.
