Fakirin bulduğu tadı, lezzeti zengin hiçbir zaman bulamaz. Zenginin zikri dil ucuyla ve kalbin dışı iledir. Ta ki gönül yaralı ve zahmetli olmazsa, acı çekmekte, kaygıda bulunmuş olmazsa kişinin ta içine, batınına tesirli olamaz. Bunlar gibi, fakirle zengin kanaatkarlıkta eşit, beraber bile olsalar fakir yine de daha faziletlidir.