Ancak ana rahmine düştü bu bozulmuş nesil ;
döktü ağır demiri ve altını
kısa sürede gaddar eline aldı silahını ;
sınırları bölüp kurdu krallıklar
yeni şehirler yarattı savundu kendi binalarını
başkalarınınkineyse ganimet almak için mızraklarla saldırdı .
Acılı ruhunu avutma çabam boş, vefam ve sadakatimle;
acısının şiddeti üstün geliyor verdiğim teselliye
ve soylu zihnindeki güçlü yangın durmuyor,
musibetlerden güç devşiriyor.
Neden ey kâdir Fortuna,
neden pohpohlayan ifadenle beni aldattın,
kaderime razıydım da beni tepelere çıkardın, neden;
daha sert düşeyim çıktığım yüksek tepelerden
ve bunca büyük acıyı seyredeyim diye mi?