Seslendi ağlaya ağlaya tanrısal ozana, dedi ki:
"Nice türküler bilirsin, Phemios, açar insanın içini,
nice masallar bilirsin, ozanların dile getirdiği,
anlatıver şimdi bir tanesini bunların,
şunlar da içsinler şaraplarını ses çıkarmadan,
yürek yakan bu acıklı türküyü bırak,
parça parça eder yüreğimi göğsümde bu türkü,
dayanılmaz bir yas çökmüştür üstüme,
o güzel yüzü getiririm gözümün önüne durmadan,
Hellas'ta ve Argos'ta ünü yaygın kocamı."
"Ne diye insanlar tanrılardan bilir birçok şeyi!
Sanırlar bütün belalar bizden gelir,
oysa kaderin dışında acı yığar başlarına
kendi kendileri, kendi taşkınlıkları."