Öfke
John OsborneEn Eski Öfke Gönderileri
En Eski Öfke kitaplarını, en eski Öfke sözleri ve alıntılarını, en eski Öfke yazarlarını, en eski Öfke yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Yağmur başladı.İhtiyaç duyduğumuz da buydu. Bu oda ve yağmur. Hepsi bu.”
“Yemeğini hak eden insanlar aç, asıl sevilecek insanlar sevgiden yoksun,yaşamaya layık olanlar ölüp gidiyorlar.”
“Hepsi yaşamanın verdiği acıdan kaçmak istiyordu. Ve acıların çoğu, sevgidendi.”
Her şeyden kaçmanın tek yoluydu. Kurtuluş yolunu, birbirimiz için birer hayvan olmakta aramamız; kutsallığına inanmadığımız bir dinin papazlığını yapmak gibi bir şey. Küçük, tüylü beyinleri olan küçük, tüylü yaratıklar haline geliveriyorduk hemen. Birbirlerine süssüz, ilkel, içten bir sevgiyle bağlı yaratıklar... İki kişilik, küçük, rahat kafeslerinde yaşayan oyuncu, tasasız yaratıklar... İnsan olmanın acısına dayanamayanların denge sağlayabilmek için buldukları aptalca bir yol bu. Şimdi de bu zavallı, küçük tatlı hayvancıklar bile kayboldular işte.
Dört başı mamur bir haksızlıktı bu! Hep yanlış insanlar aç kalıyor, yanlış insanlar seviliyor, yanlış insanlar ölüyor!