Öğrenci Kız
Osamu DazaiÖğrenci Kız Gönderileri
Öğrenci Kız kitaplarını, Öğrenci Kız sözleri ve alıntılarını, Öğrenci Kız yazarlarını, Öğrenci Kız yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Annem bile gözlerimin cansız olduğunu söylüyor zaten. "Ferini kaybetmiş," dedikleri benimki gibi gözler mi oluyor yoksa? Bilmiyorum...
Sayfa 16Kitabı okuyor
"Neredeyse gözlerim yaşarırcasına, “Herkesi sevmek istiyorum,” diye düşündüm. Gözlerini ayırmadan bakınca gökyüzünün gitgide değiştiğini görüyorsun. Maviliği gitgi de artıyor. Elimden gelen tek şey iç geçirmekti. Çırılçıplak kalıvermek istedim. Ağaçların yaprakları, çimenler gözü me hiç bu kadar berrak ve güzel görünmemişti. Hafifçe çimlere dokundum. Güzellik içinde yaşamak istiyorum."
"Şimdi denen an ilginç. Şimdi, şimdi, şimdi diye daha parmakla gösterirken “şimdi” uzaklarda kaybolup yeni bir “şimdi" geliyor."
"Okulda verilen ahlaki eğitimle, dünyanın kuralları arasında bir uçurum olduğunu büyüdükçe daha iyi anladım. Okulda öğretilen ahlaki değerlere sıkı sıkıya bağlı kalan biri alay konusu olur. Antika diye isim takarlar. İşinde de ilerleyemez, beş parasız kalır. Hiç yalan söylemeyen biri var mı acaba? Eğer varsa hayatının sonuna kadar
Mutluluk hep gelmesi gerekenden daha gec geliyor
Bazen hangisi daha dogru bilmiyorum; toplum içindeyken insanlara uyum sağlayarak benliğimi ayrı bir yere koymak mi, yoksa her ne durumda olursa olsun kendimi degistirmeden özüme uygun yaşamak mi?
"Kim gidip de zorla dert sahibi olmaya çalışır ki?"
insanlar kendilerine körler. bırakın öz farkındalığa sahip olmayı, ne kendilerini seviyor ne de saygı duyuyorlar!
Bizi biz yapan gerceklerin en sevmedigimiz ozelliklerde bulunuyor olmasi...
Icgudulerimizin kararlarimiz uzerindeki buyuk etkisi olmasi ve asla kontrol edemeyecegimiz bir güc oldugu gercegi beni delirtiyor.
Neden kendimize yetemiyor, yalnizca kendimizi severek mutlu olamiyoruz?
Insanlar elestiriliyor olsalar da bunlari doğrudan hayatlarına gecirmek konusunda atilgan olamiyorlar. Kendilerine körler. Birakin oz farkındalığa sahip olmayi, ne kendilerini seviyor ne de kendilerine saygı duyuyorlar!
Ben beyaz atlı prensi olmayan Prenses Sindirella'yım. Tokyo'nun neresinde yaşadığımı biliyor musunuz? Bir daha benimle hiç karşılaşmayacaksınız .
Aslında hissettiğim şeyleri çok iyi tanıyor olmama rağmen söz konusu kelimelere dökmek olunca tıkanıp kalıyorum. Bir sürü şey söylemeye çalışırken sonuç olarak hiçbir şey ifade etmeyen, yarım yamalak cümleler kuruyorum ve bu hâlimden öyle nefret ediyorum ki delirecekmiş gibi oluyorum.