Oidipus Yollarda
Henry BauchauOidipus Yollarda Gönderileri
Oidipus Yollarda kitaplarını, Oidipus Yollarda sözleri ve alıntılarını, Oidipus Yollarda yazarlarını, Oidipus Yollarda yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
.. ne umut edeceği bir şey var, ne de kaybedeceği.
“Fırtına nasıl bir şey?”
Bu adamı güldürüyor, başını kaşıyor: “Bir şey söylenemez insan dışında değil içindedir onun.”
Siteler ve insanlar karanlık ve önüne gecilmez tutkuların etkisiyle dogar ve surasi gerçektir ki, tutkularla sürüklenen aklın bunlara direnecek gücü yoktur. Ama sabırlıdır akil, ne yorgunluktan korkusu vardir, ne de yoldaki tehlikelerden. Cesareti yenmekten degil, yolun nereye varacağını bilmeden gitmekten ve hiç durmadan başa dönmekten ileri gelir.
Artık hiç konuşma yok aralarında, ne sözler sınırlar, ne de onları saran, o müthiş kesinliğe karşı belirsiz bir eşikte orada duran bir başka dile boyun eğme olanağı.
Sen ve ben, hep daha fazla kaybolmalıyız biz
“Uzaklaş. Geri dönme. Düşersem yardım etme, çünkü düşeceğim. tekrar yolu koyulduğumda beni uzaktan takip et. Bundan böyle kör olmak zorundayız biz, sen ve ben.”
Kraliçenin o belli belirsiz tebessümünü sanki başka bir dünyaya aitmiş de bizlerin dünyasında yolunu şaşırmış gibi duran o tatlı mahcubiyetini özlüyorduk
Artık o, yaninda 3 gün yasadigi, kürkü
icindeki bir hayvan kadar dogal olan o çıplak kadın degildi. Ifadesiz bakis, vecd halindeki yitik gülümseyisiyle Genç Kraliçe'ydi
Belki yol kayboldu ama Oidipus hala yollarda, hep yollarda
End
Sayfa 250Kitabı okudu
"Küçükken, diyor Oidipus,
denizden ve gelinciklerden daha
gizel bir sey olabilecegini düsünemezdim.”
“Kocasından kocasını oğlundan da oğlunu yapmıştı”
"Insanin birbirini askla kurmasi." O an kayboluyordu
ve ben kendimi yapayalniz, önümüzde sinirsiz ufuklar açan ama
her eye kargin bir vedaya benzeyen o tümceyi tekrarlarken bulu-
yordum.
59
Alkyon ölümde bile güzeldi, bir zamanlar dağın tepesinde olduğu kadar uçucu ve hafifti. Ne yazıkki ruhum şimdiki gibi uyuşmuş, çürümüş, pisliğe bulaşmıştı ve ben o gün onun yüzünde gördüklerimden hiçbir yeniden doğuş umudu, hiçbir yaşam olanağı bulup çıkaramadım.
Sayfa 78Kitabı okudu
İki adam mağaradan çıkıyor, her biri ötekinin sessizliğinde Alkyon’u düşünerek, İokaste’yi düşünerek, dağlardaki müziği, gizleri, kehanetleri düşünerek ateşin yanına uzanıyorlar “Başla” diyen ve inat eden yaşamı düşünerek.
Sayfa 79Kitabı okudu
O gece onu düşümde gördüm. Çok mutlu ve huzurluydum, o benimle konuşuyor, bana uyandığımda ancak son sözcüklerini çıkarabildiğim son derece hoş şeyler soylüyordu. Bu sözcükler şöyle diyordu: "İnsanın birbirini aşkla kurması." O an kayboluyordu ve ben kendimi yapayalnız, önümüzde sınırsız ufuklar açan ama
her şeye karşın bir vedaya benzeyen o tümceyi tekrarlarken buluyordum.
Sayfa 59Kitabı okudu