Olağanüstü Bir Gece
Stefan ZweigOlağanüstü Bir Gece Gönderileri
Olağanüstü Bir Gece kitaplarını, Olağanüstü Bir Gece sözleri ve alıntılarını, Olağanüstü Bir Gece yazarlarını, Olağanüstü Bir Gece yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir kez kendini bulmuş insanın bu dünyada kaybedecek hiçbir şeyi yoktur. Ve kendi içindeki insaniyeti bir kez anlamış olan, bütün insanları da anlar.
Sayfa 119Kitabı okudu
Yalnızca hayatını gizem dolu yaşayan biri gerçekten yaşıyor demektir.
Sayfa 116Kitabı okudu
Her ne kadar dokunulmaktan kirlenmiş, yaşlılıktan kartlaşmış, çöküntüye uğramış da olsa destek görebilecekleri ve tutunabilecekleri birilerinin orada olduğunu bilmek veya tahmin etmek yalnız ve içine kapanık insanlar için ne kadar müthiş bir şeydir.
Sayfa 89Kitabı okudu
Denizin ortasında susuzluktan ölmekte olan biri gibiydim.
Sayfa 76Kitabı okudu
Ah, şu tekrarlar yok mu, tutkuyu bile nasıl da monotonlaştırıyorlardı.
Sayfa 47Kitabı okudu
Çünkü kayıtsızlık noktasında olan bir adam için en güzel gösteri başkalarının yaşadığı heyecandır.
Sayfa 31Kitabı okudu
…duygularıma bir nevi felç gelmişti… duygusal bir iktidarsızlık yaşıyordum, hayata tutkuyla sarılmakta yetersizleşmiştim. (Syf. 17)
…sanki camdan yapılmış biriydim ve dışarıdaki dünya tüm ışıltısıyla içimden öylece geçip gidiyordu.… bir şeyler hissedebilmek için kendimi ne kadar zorladıysam da mantıklı nedenlerle bir şeyler hissetmeye çalıştıysam da ruhumdaki uyuşukluktan bir yanıt gelmiyordu. (Syf.20)
… ben camlarına yağmur damlalarının vurdugu bir odada oturan adam gibiydim; çevremle aramda görünmez bir tür cam vardı ve onu kırmaya yetecek isteğim yoktu sanki. (Syf.21)
Bir sabah aynada şakaklarıma düşen hakları görünce gençliğimin usulca elden gittiğini hissettim. Ancak başkalarının gençlik dediği şey benden gideli çok oluyordu… (Syf. 21)
… her günüm birbirinin aynı gibi geçiyordu; ağacın yaprakları gibi yan yana dizilip yeşeriyor sonra da solarak dökülüp gidiyorlardı. (Syf.22)
Yalnızca hayatını gizem dolu yaşayan biri gerçekten yaşıyor demektir. (Syf. 116)
… onlar benim ne kadar ölü bir yaşam sürdüğümü asla bilmediler ve şimdi de ne kadar hayat dolu olduğumu ve güzelleştiğimi bilmeyecekler. (Syf. 118)
Bir kez kendini bulmuş insanın bu dünyada kaybedecek hiçbir şey yoktur. Ve kendi içindeki insaniyeti bir kez anlamış olan, bütün insanları da anlar. (Syf. 119)
Haftalar, aylar akıp gidiyor ve yavaş yavaş toplanarak farkında olmadan yıllara dönüşüyordu. Bir sabah aynada şakaklarıma düşen akları görünce gençliğimin usulca elden gittiğini hissettim.
Sayfa 21Kitabı okudu
Duygusal bir iktidarsızlık yaşıyordum, hayata tutkuyla sarılmakta yetersizleşmiştim.
Sayfa 17Kitabı okudu
Ben, o günden beri sadece dört ay geçmesine rağmen, hâlâ önceki "ben"in oturduğu dairede oturmama ve onun masasını, kalemini ve ellerini kullanarak yazmama rağmen artık o zamanki, yani 7 Haziran 1913'teki "ben" değilim. O zamanki adamdan çok daha farklı biriyim artık çünkü yaşadığım bu olay sayesinde onu dışarıdan görüyor, ona bir yabancı gibi soğuk gözlerle bakıyorum; onu bir oyun arkadaşı, silah arkadaşı, çok iyi tanıdığım ve huyunu suyunu bildiğim bir dost gibi tanımlayabiliriz ama artık o adam değilim.
Sayfa 12 - Panama YayıncılıkKitabı okudu
O saatleri tekrar anlatmaya başlamamın sebebi; yaşananları unutma korkusu değil, anıları yeniden canlandırmanın verdiği mutluluktur.
Sayfa 11 - Panama YayıncılıkKitabı okudu
Çok hızlı bir şekilde yaşadığım şeyi daha da canlı kılmak, yanı başımda sıcaklığını ve nefesini hissetmek suretiyle onu bir kez daha yakalayıp yeniden kucaklamak istiyorum.
Sayfa 10 - Panama YayıncılıkKitabı okudu
Bir kez kendini bulmuş insanın bu dünyada kaybedecek hiçbir şeyi yoktur. Ve kendi içindeki insaniyeti bir kez anlamış olan, bütün insanları da anlar.
Sayfa 119 - Panama YayıncılıkKitabı okudu
Elbette daha iyi bir adam olduğumu söylemeye cüret edemem; sadece daha mutlu biri hâline geldiğimi biliyorum çünkü bir zamanlar aşırı soğuk olan varlığımın içinde bir anlam buldum, yaşamın kendisinden başka bir sözcükle anlatamayacağım bir anlam.
Sayfa 115 - Panama YayıncılıkKitabı okudu
... içimdeki suçlu kişi, onların içindeki suçluyu anlıyordu...
Sayfa 102 - Panama YayıncılıkKitabı okudu